De stuurgroep van de
Sint-Donatusparochie nodigde zuster Anna
Mellaerts, die afkomstig is van Tielt, uit om in de vieringen van missiezondag te getuigen van haar leven als missionaris in Venezuela. We delen graag haar verhaal met u allen.
Beste vrienden,
Daar dit jaar gekozen wordt voor Venezuela als campagneland, kreeg ik van diaken Luc Claeys de vraag om een woordje over Venezuela te zeggen.
Venezuela, een land overgoten met zon, het machtige Andesgebergte, veel watervallen en een schone natuur.
Het land
Als Zusters van Vorselaar werken wij daar al meer dan 50 jaar. Ikzelf ben er 25 jaar werkzaam geweest in de sloppenwijken van Caracas en in het binnenland. Venezuela, een land dat volop in de actualiteit is, maar helaas niet om een positieve reden. Economische crisis, sociale crisis, politieke crisis. Hoewel Venezuela ooit bekend stond als relatief stabiel en zeker welvarend was, zijn nu sociale ellende en onzekerheden troef.
 |
Zr. Anna Mellaerts van Tielt getuigde op Wereld Missie Dag in Tielt
en Meensel-Kiezegem |
De hoofdstad
Er wonen ongeveer 31 miljoen mensen in Venezuela. De hoofdstad Caracas telt bijna 5 miljoen inwoners, waarvan de helft in de stad woont en de andere helft in de omringende woonsteden en sloppenwijken. Venezuela beschikt wellicht over de grootste petroleumvoorraad ter wereld en heeft dus een grote (natuurlijke) rijkdom. Lange tijd kon de bevolking daar mee van profiteren, vooral in de eerste jaren van het bewind van Hugo Chavez. Helaas staarde men zich blind op de olie-export en investeert men niet langer in de productie van andere handelsgoederen en zelfs niet in eigen voedingsmiddelen. Plots moet alles elders aangekocht worden. Zo kwam het land in een zeer kwetsbare positie terecht, zeker toen de olieprijs kelderde.
Het is het begin van de sociale ellende waarin de Venezolanen vandaag verkeren. Alles in Venezuela is een probleem: beschikking over drinkwater, bankbiljetten, communicatie, de zeer hoge kost voor levensonderhoud. Zij die werk hebben kunnen amper in hun levensonderhoud voorzien, wat dan met zij die geen werk hebben? De criminaliteit en onveiligheid nemen toe.
Rol van de Kerk
De Kerk is nog steeds een vaste waarde in de Venezolaanse samenleving. De kerkelijke voorkeuroptie voor de armen krijgt iedere dag opnieuw gestalte in Venezuela. Venezolaanse katholieken beleven hun geloof op een erg zichtbare manier. In de Goede Week zijn er dagelijks processies die telkens veel volk trekken. In ieder huisje hebben ze wel ergens een heiligenbeeld staan. Na een begrafenis, die plaats vindt de dag na het overlijden, komen de mensen in dat huis samen om het rozenhoedje te bidden en dat doen ze negen dagen lang. In vele kerken wordt de homilie (preek) niet gelezen vanaf de ambo (lezenaar) maar wordt ze verteld door de priester die tussen het volk gaat staan. In vele plaatsen vormen zich ook groepjes rond de Bijbel. In deze groepen legt men ook de Bijbel op het dagelijkse leven. Ze vragen zich af hoe de Bijbel ook hen kan inspireren op moeilijke momenten, in die situatie die ze nu doormaken.
Zusters van Vorselaar in Venezuela
Wij, de Zusters van Vorselaar, werken bij de meest arme mensen. De kinderen worden door ons voorbereid op hun eerste communie en vormsel. Wij hebben daar ook een groepje Venezolaanse zusters die vooral met de jongeren werken en in het onderwijs staan. Er is een bloeiende kleuter- en lagere school, waar ze trachten de kinderen toch elke dag iets te eten te geven. Ze krijgen daarvoor een beetje steun van de staat: bloem, rijst en granen, maar het is onvoldoende. Daarom rekenen ze ook op de congregatie en op giften van de mensen in België.
Project van de paters Salvatorianen, opvanghuizen
De religieuze gemeenschap van de paters
salvatorianen trekt zich het lot aan van de straatkinderen. Ze opende twee opvanghuizen voor jongens, één voor jongeren van 4 tot 14 jaar en “Het Roer”, een tehuis voor jongens tussen 15 en 21 jaar oud. Hier vinden de jongens die eens op straat leefden rust, kunnen ze studeren en vinden ze er een familiale omgeving. Ze ontdekken er de waardigheid en respect voor zichzelf en voor de anderen. In de mate van het mogelijke helpen de paters ook met geneesmiddelen en maaltijden voor arme en zieke mensen. De Kerk is dus werkelijk zichtbaar aanwezig bij de armen.
Manola, 16 jaar, vertelt: “Toen ik 12 jaar was, ben ik thuis weggegaan. Alles ging fout thuis. We hadden bijna elke dag honger, mijn ouders maakten voortdurend ruzie en soms deelde ook ik in de klappen. Het lukte me niet meer om naar school te gaan. Uiteindelijk kwam ik op straat terecht. Ik maakte snel vrienden maar dat bleken foute vrienden te zijn. Ze sleurden me mee in een misdadig leven. Was ik daarom thuis weg gegaan? Op een dag ontmoette ik pater José, een
salvatoriaan. Hij nam me mee naar een opvanghuis. Eindelijk heb ik weer het gevoel dat ik een toekomst heb. Ik mag studeren en met al deze vrienden voelen we ons samen sterk om te bouwen aan een nieuw en krachtig Venezuela en een betere wereld.”
Beste vrienden, als christen, blijven we nu ook nog gezondenen om met ons leven het Jezusgebeuren in deze wereld waar ook, hier of elders verder te zetten en zo te getuigen van de hoop en de liefde die in ons leeft. Zo kan ook ieder van u, uw steentje bijdragen om de armen in Venezuela te helpen en te ondersteunen. Laten wij samen verdergaan op het nieuwe missionaire
élan dat de buitengewone missiemaand in de verf wil zetten. In naam van het Venezolaanse volk, hartelijke dank.Zuster Anna
Mellaerts, missiezondag 20 oktober 2019
De verkoop van pralines ten voordele van
Missio bracht 760 euro in het laatje. De collecte op Wereld Missie Dag in Meensel leverde 97,65 euro op. Deze centen worden gestort ten voordele van de projecten van paters
salvatorianen in Caracas (Venezuela) die daarmee de oprichting van een nieuw opvanghuis voor straatkinderen (meisjes) willen realiseren. Van harte dank hiervoor.
De Kerk in Tielt-Winge zal in elke viering tussen Kerstavond en Nieuwjaar het vredeslicht aanbieden om naar huis mee te nemen.
