Driekoningen

Volgende zondag, 2 januari 2022, vieren we in de kerk het feest ‘Openbaring des Heren’, met een moeilijker woord ‘Epifanie’. In de volksmond spreken we nog altijd liever van ‘Driekoningen’. Met het feest vieren we dat God in Jezus zichtbaar wordt voor de gehele wereld.

Sterzingen in Brabant (c) Immaterieel erfgoed.nl

De wijzen uit het Evangelieverhaal worden vaak afgebeeld als drie koningen, een blanke, een zwarte en een Aziatische wijze, die de drie continenten vertegenwoordigen die destijds gekend waren.

In de katholieke liturgie in België en Nederland wordt het hoogfeest van de Openbaring van de Heer op de eerste zondag na 1 januari gevierd. In veel Zuid-Europese landen en in de Alpenlanden is Driekoningen een vrije dag en wordt Driekoningen op de dag zelf – 6 januari - gevierd.

Samen met het kerstfeest is het een hoogtepunt in de kersttijd. In de Oosterse (Orthodoxe) kerken is het zelfs het belangrijkste feest. Vandaar dat hun ‘kerstfeest’ twee weken later wordt gevierd dan bij ons.

Er bestaat een oud gebruik om aan het begin van het nieuwe jaar met Driekoningen je huis te laten zegenen. Vaak schreef een priester aan de ingang van ieders huis het jaartal en daarbij de letters C+M+B. In onze parochie overhandigt de diaken een zelfklever die je op de deur of tegen een raam kunt plakken.

Wie zijn huis graag laat zegenen kan een aanvraag doen bij de diaken (016/90.77.55). Hij komt dan langs op 2 januari of later volgens afspraak.

Misschien komen er die dag ook wel driekoningen bij u aan de deur en zingen ze het eeuwenoude lied:

Drie koooningen,

drie koooningen,

geef mij nen nieuwen (h)oed.

Mijnen ouwen is verslee-eeten,

mijn moeder mag 't nie wee-eeten.

Mijn vader heeft het geld,

op de rooster geteld.

Volgens de etiquetteregels is het feest van Driekoningen de laatste dag waarop je de mensen nog een gelukkig nieuwjaar mag wensen. Dus doen we reeds in dit nummer:

Aan al onze parochianen een voorspoedig en een gezegend 2022!

In ons hart geboren

 Na 2 ‘verloren’ Paasfeesten en een overgeslagen Kerstmis mogen we binnen enkele dagen in de kerk eindelijk het kerstfeest vieren. De advent en kerstmis, we omschrijven ze vaak als de mooiste tijd van het jaar. ’t Is misschien een cliché, maar zelf ervaar ik dat toch ook zo. De kerstmuziek, de verlichting en decoratie in huis, de familiale sfeer, ik hou er écht van. Ze zijn niet typisch katholiek, ze verbinden de mensen over alle grenzen heen. Zo las ik onlangs dat zelfs de moslims in Syrië een kerstboom zetten tijdens de kersttijd.

Ik zet steevast ook kerstliedjes op. Niet alleen de populaire kerstdeuntjes maar ook de christelijke kerstliederen zoals we ze in de kerk zingen. Dat gaat gemakkelijk dankzij het Spotify familieabonnement dat mijn kinderen aangemaakt hebben.

Onlangs luisterde ik naar een nieuwer kerstlied van de Nederlandse groep Sela en vond het een perfecte kerstwens. De menswording van God, de Heer die bij ons wil komen wonen, is geen gebeurtenis van één dag, maar mag elke dag opnieuw waar worden. Met de tekst van dit lied wens ik u allen van harte een gezegend kerstfeest.

Luc Claeys, diaken

In ons hart geboren
Jezus, word vandaag en elke dag in ons hart geboren;
God dichtbij als nooit tevoren.
O, Jezus, word vandaag en elke dag opnieuw in ons hart geboren.
Maak ons uw voeten.
Maak ons uw handen.
Laat ons leven een teken van uw liefde zijn.
Jezus, word vandaag en elke dag in ons hart geboren;
God dichtbij als nooit tevoren.
O, Jezus, word vandaag en elke dag opnieuw in ons hart geboren. 
Maak ons uw oren.
Maak ons uw lippen.
Laat ons leven een teken van uw liefde zijn. 
Jezus, word vandaag en elke dag in ons hart geboren,
God dichtbij als nooit tevoren.
O, Jezus, word vandaag en elke dag opnieuw in ons hart geboren

Tekst: Roeland Smith, muziek: Adrian Roest. © 2021 Stichting Sela Music

Installatieviering van de Pastorale Zone

 

Hang een kerstaffiche aan jouw raam!

Vanaf  zaterdag 27 november zijn in onze kerken de kerstaffiches 2021 beschikbaar. Ze tonen een kersttafereel geschilderd door de Belgisch-Zwitserse kunstenares Bradi Barth. Met deze kunstaffiches wil de vzw Herbronnen, die de nalatenschap van de schilderes beheert, het christelijke karakter van het kerstfeest in de verf zetten.

Daarom verdelen we de affiches in onze parochie met de uitdrukkelijke vraag om ze tijdens de advent en in de kerstperiode ze aan een venster te hangen langs de straatkant en zo Kerstmis een gezicht te geven in onze parochie en gemeente.

De diaken heeft ook nog posters van de vorige jaren ter beschikking in de pastorie. U bent altijd welkom er eentje uit te zoeken die het meest aan uw smaak beantwoordt.

We wensen u een zalige adventstijd in voorbereiding van het Kerstfeest!

Woensdag 3 november - Sint-Hubertus

 

Allerheiligen en Allerzielen in Tielt-Winge

Troostplek in de pastorietuin

Graag geven we u een overzicht van de vieringen in onze parochie in het verlengde weekend van Allerheiligen en Allerzielen en in de herfstvakantie. Met Allerheiligen en Allerzielen bidden we in alle deelgemeenten voor de overledenen en zegenen we de graven op de begraafplaatsen.

Op 3 en 6 november kunt u gewijde Hubertusbroodjes meenemen en uw huisdieren (hond, kat, konijn,...) laten zegenen.

Zaterdag 30 oktober 2021

17u30 Zegening van de graven op het kerkhof aan de Sint-Martinuskerk

18u00 Avondgebed in de Sint-Martinuskerk met herdenking van de overledenen

19u00 Samen lezen in het Evangelie met 'Woorden die raken'. Voorafgaand broodmaaltijd in de pastorie van Tielt, Sint-Annastraat 17 (inschrijven via diaken@kerktieltwinge.org of tel. 016/90.77.55)

Zondag 31 oktober 2021

10u00 Zondagse eucharistieviering in de Sint-Joriskerk te Sint-Joris-Winge met herdenking van de overledenen van Winge

11u00 Zegening van de graven op de gemeentelijke begraafplaats van Sint-Joris-Winge

17u30 Zegening van de graven op het kerkhof aan de Sint-Mattheüskerk te Meensel

18u00 Eucharistieviering Allerheiligen in de Sint-Mattheüskerk te Meensel met herdenking van de overledenen in Meensel

Maandag 1 november 2021 Allerheiligen

10u00 Eucharistieviering Allerheiligen in O.L.V.-Tielt met herdenking van de overledenen van Tielt

11u00 Zegening van de graven op de gemeentelijke begraafplaats Solveld in Tielt

14u00 Gebedsdienst Allerzielen in Sint-Denijs Houwaart met herdenking van de overledenen van Houwaart

15u00 Zegening van de graven op de begraafplaatsen van Houwaart

16u00 Gebedsdienst Allerzielen in Sint-Pieter Kiezegem met herdenking van de overledenen van Kiezegem

17u00 Zegening van de graven op het kerkhof van Kiezegem

Woensdag 3 november 2021 Sint-Hubertus

10u00 Wijding van broodjes en zegening van huisdieren in Sint-Mattheüs Meensel

11u00  Wijding van broodjes en zegening van huisdieren in Sint-Joris-Winge

Zaterdag 6 november 2021

18u00 Eucharistieviering in Sint-Denijs Houwaart met wijding Hubertusbroodjes en zegening van huisdieren na de mis

Verzamelen kledij ten voordele van Wereld Missie Hulp

Zondag 7 november 2021

10u00 Eucharistieviering in O.L.V.-Tielt met wijding Hubertusbroodjes en zegening van huisdieren na de mis.

Verzamelen kledij ten voordele van Wereld Missie Hulp

Een flesje zeewater

 Op zondag 8 augustus hoorden we in de eerste lezing uit het 1ste boek der Koningen 19,4-8.hoe een engel aan de moedeloze profeet Elia een stuk brood en een kruik water aanbiedt  Dat riep bij diaken Luc herinneringen op aan het stervensuur van zijn oma en dat vertelde hij ook in zijn preek. Hieronder kunt u een fragment daarvan lezen.

Broeders en zusters, beste parochianen,

...

Elia, de profeet  uit de eerste lezing van vandaag is eveneens op de vlucht, hij moet vrezen voor zijn
eigen leven en wordt bedreigd door koningin Izebel. Elia vlucht naar de woestijn en ziet het niet meer zitten; hij zou nog liever dood zijn. En op dat moment, wanneer alles verloren lijkt komt er een engel die hem brood en water schenkt en hem opnieuw op de been brengt.

Door de woestijn

Beste broeders en zusters, beste mensen, ik denk dat we allemaal wel periodes kennen waarin we het niet meer zien zitten en ten einde krachten zijn, periodes dat het leven donker lijkt en er geen uitkomst meer is; bij onszelf of bij onze geliefden, een periode dat we door de woestijn moeten; het is één van die vele spreekwoorden in onze taal die aan de Bijbel ontleend zijn.

Het Bijloke-hospitaal

Bij dat verhaal van Elia moest ik terugdenken aan mijn oma uit Gent toen ze korte tijd na het overlijden van mijn opa zelf zwaar ziek werd en niet meer kon genezen. Ze was opgenomen in het Bijloke hospitaal, een oude kliniek op de uitzonderlijk mooie site van een oude abdij waar nu een stadsmuseum, een hogeschool en een concertzaal zijn ondergebracht. Maar begin de jaren tachtig was het dus nog een oud hospitaal met hoge muren, met kakkerlakken in de gangen en grote meerpersoonskamers.

Een engel aan het bed

Gelukkig was er op de afdeling waar mijn oma lag een heel lieve verpleegster die zich inzette voor stervende mensen in een tijd dat het woord palliatieve zorgen nog niet echt bestond. Ze kwam regelmatig een babbeltje slaan met mijn oma en zorgde dat ze niet teveel pijn moest lijden. In die weken had mijn oma die van Blankenberge afkomstig was en een mengtaal van Nederlands en Frans sprak geopperd: J'aimerais revoir la mer, ik zou toch zo graag de zee nog eens zien.

Dat was jammer genoeg onmogelijk. Maar kort daarna kwam mevrouw De Mol, de verpleegster, met een flesje water aan haar bed zitten. Ze was speciaal naar de zee gereden om een flesje zeewater te gaan halen zodat mijn oma nog eens de zee kon ruiken en eraan kon proeven; je kon niet weten hoe gelukkig dat haar maakte.

Op weg naar de eeuwigheid

Een paar dagen later viel ze een soort van coma, reutelde en we geloofden dat ze dia dag zou sterven; maar de dag erna was ze toch weer bij haar positieven en zei ze: “Maintenant, je n'ai plus peur de mourir”; ik heb geen schrik meer om te sterven. Ze beweerde de overkant te hebben gezien en wilde ernaar toe. Ze was klaar om te vertrekken naar de eeuwigheid.

De volgende dag is ze vredig gestorven. Beste broeders en zusters, die mevrouw De Mol, die verpleegster uit de verouderde hospitaal in Gent, dat was een engel voor mij, een boodschapper van de Heer, zij heeft met heel veel liefde en toewijding mijn oma op weg gezet naar God.

Toen mijn oma gestorven was, vonden we achter de kleerkasten van haar slaapkamer radiografieën, foto’s van haar borsten en aan de datum te zien bleek ze al veel langer ziek te zijn dan we dachten. Maar daar had ze nooit iets van verteld. Ze had eigenlijk al kanker op het ogenblik dat mijn opa ziek werd en ook in de kliniek opgenomen werd een jaar voordien.

Later hoorden we dat ze wekelijks ’s ochtends te voet van huis naar de kliniek in Gentbrugge – waar ze toen woonden - trok voor haar bestralingen en chemotherapie en dan in de namiddag opnieuw te voet naar dezelfde kliniek ging om haar man te bezoeken. Ineens beseften we waarom ze zo weinig thuis te vinden was. Ze was maandenlang zelf een engel geweest.

Zelf een engel

Eigenlijk wist ik dat al omdat ik als kleine jongen elke woensdag middag van school naar bij haar thuis ging; toen woonden ze nog in het centrum van de stad, vlakbij de Sint-Baafskathedraal, waar mijn opa een fotozaak had. Ze schotelde er mijn favoriete gerechten voor: gevulde bloemkool in kaassaus en als vieruurtje boterhammen met kindjessuiker. Zo gaat dat bij oma’s.

Misschien beseffen we het te weinig in ons leven maar wanneer mensen zoals de verpleegster dat glaasje zeewater bracht in dat ziekenhuis of wanneer oma’s onze favoriete gerechten op tafel zetten, ze eigenlijk de liefde van de Heer onder ons brengen. Ze deden spontaan wat Paulus in zijn brief aan de christenen in Efeze aanraadt, de tweede lezing van vandaag: wees lief en hartelijk voor elkaar, leidt een leven van liefde in navolging van Jezus Christus.

Straks zal de priester brood en wijn op het altaar plaatsen en bidden dat de Heer tot ons komt. Net als de engel in het verhaal van Elia zal hij ons het brood en de wijn ons aanbieden en zeggen dat het Heer zelf is. We mogen het eten en worden nadien terug naar huis gezonden om op ons beurt een engel te zijn voor de anderen en de liefde, de hartelijkheid van de Heer met anderen te delen. Als we die zending ter harte nemen dan wordt het een mooie zondag, een fantastische week, een betere wereld.

Bekijk hier de voorlezing van het Evangelie en de preek:

Drie uilskuikens in de Sint-Martinuskerk

De burgemeester van Tielt-Winge, Rudi Beeken, postte begin juni op zijn instagram account een foto van een uilenjong en meldde dat er vier uilskuikens logeerden in de ‘De Manhaeg, de boerderij waar hij woont, en drie in de nestkast van de Sint-Martinuskerk. Voor ons meteen een reden om bij de burgervader aan te kloppen en te luisteren naar zijn verhaal.

Uilengat

Het uilengat in de hoeve van de burgemeester

Toen de burgemeester besloot om de ouderlijke hoeve in de wijk Kraasbeek te verbouwen, besloot hij nestruimte te voorzien voor uilen en vleermuizen.”De huidige bouwnormen zijn super streng en de moderne huizen moeten geïsoleerd zijn. Dat is een goede zaak maar voor de natuur is dat niet altijd zo goed. In de spleten, kieren en zolders van oude hoeves huisden vroeger Europese hoornaerts, vleermuizen en ook kerkuilen. Met de moderne bouwnormen is er geen plaats meer voor deze dieren”, vertelt Rudi Beeken. Het uilengat in de hoeve bevindt zich in het nok van het dak, weg van de straatkant en ook aan een andere gevel dan waar het vleermuizenhotel gevestigd is.

De kerkuilwerkgroep Vlaanderen, een onderdeel van de Vogelbescherming Vlaanderen, plaatste een nestkast, die nog het best te vergelijken is met een grote schoendoos. “Van zodra het huis in gebruik genomen werd in 2012 hadden we meteen een uilenpaar dat broedde. Sinds 2014 hebben we elk jaar ononderbroken jonge uilen gehad.” De medewerkers van de kerkuilwerkgroep komen ieder jaar de jonge vogels ringen zodat ze het kerkuilenbestand in kaart kunnen brengen. 

In de Sint-Martinuskerk van Tielt huizen drie kuikens en bij de burgemeester vier. In de Onze-Lieve-Vrouwkerk van Tielt hangt eveneens een verblijf voor kerkuilen maar daar was dit jaar geen broedsel. Marcel Van Aerschot van het kerkteam verklaarde: “In de winter zat er wel een uil in maar blijkbaar is hij verjaagd door een koppel duiven dat het nest heeft overgenomen. Stany Cerulis van de kerkuilwerkgroep heeft het nest verwijderd en de eieren weggegooid om de uilen nieuwe kansen te geven.” Verder merkte de burgemeester nog fijntjes op “dat er meer kerkuilen in hoeves wonen dan in kerktorens.”

Weinig hinder

Veel hinder van de kerkuilen ondervindt de burgemeester niet. “Als het nest vuil is, dan komen de mensen van de kerkuilwerkgroep in de winter langs om het uilenverblijf te kuisen.” Bij valavond hoor je de uilen wel krijsen; ze maken een heel schel geluid, zo vertelt Beeken nog. “Als de jongen voor de eerste keer uitvliegen, krijgen ze vliegles en dan is er wel uitzonderlijk veel geluid. Ze installeren zich op het middelhoge dak van het tuinhuis en schuiven soms van de pannen af en maken veel kabaal.”  Van zodra de jongen groter zijn, worden ze uit het nest gestoten. In principe is het altijd hetzelfde uilenpaar dat het nest bewoont.

Luguber bijgeloof

Stefaan Deputter, redacteur van het parochieblad, voegt eraan toe dat twee jaar geleden ook een kerkuil gesignaleerd werd op het kerkhof van Meensel. Rudi Beeken vult aan: “Er is een oud bijgeloof in de streek dat wanneer er een uil rondom uw huis vertoeft, er dan iemand binnenkort zal overlijden. En merkwaardig genoeg is mijn vader ook overleden kort nadat we in 2012 ons eerste broedsel hadden; maar ik neem aan dat het puur toeval was.”

De burgemeester voelt zich heel erg verbonden met de natuur en we kunnen zeggen dat hij goed zorgt draagt voor Gods schepping. Het vleermuizenhotel is bewoond en voor het huis is de poel opnieuw aangelegd, de hoeve wordt verwarmd met een waterpomp en op het dak van de garage liggen zonnepanelen voor elektriciteit en warm water. Het grootste deel van het gazon wordt heel beperkt gemaakt en in de grote boomgaard zijn hoogstammige fruitbomen aangeplant. Als omheining koos Rudi Beeken voor een natuurlijke inheemse haag en verving de eerder geplaatste betonnen platen van zijn vader.

Hang zelf een uilennest

Wie zelf  interesse heeft om een steentje bij te dragen en nestruimte wil voorzien voor de kerkuil, kan contact opnemen met de regionale vertegenwoordiger van de kerkuilwerkgroep, zo raadt onze burgervader aan.

Kerkuilwerkgroep Vlaanderen

Stany Cerulis

Leeuwkenstraat 20A

3461 Molenbeek-Wersbeek

GSM: 0495/42.84.98

info@kerkuilwerkgroep.be

Luc Claeys, diaken

 

Hoogfeest van de Heilige Drie-Eenheid in de kerk van O.L.V.-Tielt

Op zondag 30 mei vierde de parochie, nog altijd in beperkte kring, het Hoogfeest van de Heilige Drie-Eenheid.

Bekijk hier de viering en lees mee in de preek!

Homilie bij het Feest van de Heilige Drie-Eenheid op zondag 30 mei 2021 (B-cyclus) door Emilie Clerckx (stagiair-diaken)

In het evangelieverhaal van vandaag kregen de apostelen maar liefst vier opdrachten, namelijk: “Gaat, én maakt alle volkeren tot mijn leerlingen, én doopt, én leert …”.

Die opdrachten waren toen al onmiddellijk allesbehalve evident. Twijfel is dan ook een zeer logische reactie. En twijfel was er dan ook bij de apostelen.

Want hoe absurd is het dat die apostelen ongeveer 2.000 jaar geleden de wereld moesten proberen te bekeren met een verhaal over een gekruisigde? Kruisiging was bekend in heel het Romeinse rijk als de gruwelijkste straf, bedoeld voor het ergste uitschot: het was zonder meer een sadistische foltering.

Als je dus een Blijde Boodschap, “de redding van de wereld”, wil verkondigen, wat voor hulp is dan zo’n verhaal? Het verhaal is gewoon choquerend en het lijkt de slechtst mogelijke verkoopstrategie, gedoemd om te falen.

Hoe kan in godsnaam een bloedende, gegeselde, gekruisigde, de “verlosser, de redder van de mensheid” zijn?

Toch bleek het géén vergissing: de Blijde Boodschap is namelijk “viraal gegaan” en uitgegroeid tot de grootste godsdienst ter wereld. Zit er dan misschien toch iets dieper in die Blijde Boodschap? Vandaag staan wij natuurlijk mijlenver verwijderd van de Joodse cultuur van destijds waarin de Bijbel met die Blijde Boodschap ontstaan zijn. En daarom is die Bijbel nu voor ons een vreemd boek en vraagt die Bijbel om leessleutels. Maar enkel en alleen maar leefsleutels voor de Bijbel volstaan niet. Dat wordt heel duidelijk in die laatste zin van het evangelieverhaal. Die laatste zin, die ook nog eens de laatste zin van het hele evangelie van Matteüs is.

Matteüs vermeldt in die laatste zin iets verbluffend, iets heel sensationeel. Hij vermeldt namelijk de belofte van de verrezen Christus dat Hij met de apostelen is en altijd met hun zal zijn. Dat Hij levend aanwezig is, te midden van hen. “Ziet, Ik ben met u …”. En dus: wat dan dieper zit in die Blijde Boodschap is juist die belofte: de apostelen staan er niet alleen voor.

En daardoor konden ze hun twijfel overwinnen en succesvol het absurde verhaal over een gekruisigde verkondigen. Zo sterk, dat het christendom de grootste wereldgodsdienst werd. En wij ons hier en nu nog altijd aangesproken voelen.

En ook wij kunnen mensen uitnodigen om te leven zoals Christus heeft voorgeleefd, ieder van ons, volgens zijn eigen roeping.

Straks horen we: “Verkondigen wij het mysterie van het geloof.” en dan antwoorden we zingend: “Heer Jezus, wij verkondigen uw dood en wij belijden tot Gij wederkeert dat Gij verrezen zijt.” Als we dus maar geloven. En gelovig Christus navolgen in woord én in daad en de leessleutels van de Blijde Boodschap tot onze leefsleutels maken.

En na verloop van tijd zullen we dan wel merken of al gemerkt hebben, dat het leven verrijkt wordt met een andere dimensie. We gaan dan immers anders kijken naar leven en dood, naar God, naar onszelf en naar de anderen.

En we gaan beseffen dat het absurde verhaal van de gekruisigde - in werkelijkheid -  het fantastische verhaal van God met ons is. Herkenbaar in alle dingen voor wie zijn hart ervoor opent. Hier en nu.

 

Alle goede dingen bestaan uit drie

Zondag 30 mei 2021 vieren we in de Kerk het Hoogfeest van de heilige Drie-eenheid. In Tielt-Winge vieren we het feest met het Avondgebed in de kerk van Sint-Joris-Winge op zaterdagavond (18u) en de Eucharistieviering op zondagochtend in Onze-Lieve-Vrouw Tielt (10u).

Maximaal 15 personen toegelaten. Voor zaterdag reserveren via 016/90.77.55, voor zondag via 0475/204.304. De vieringen worden gestreamd via de Facebook pagina Kerk Tielt-Winge 

Er bestaat een spreekwoord in het Nederlands dat zegt: “Alle goede dingen bestaan uit drie.” Op het Hoogfeest van de heilige Drie-eenheid of de heilige Drievuldigheid is het zeker toepasbaar. De Drie-eenheid is de opvatting uit de godsgeleerdheid dat onze ene God bestaat uit drie personen: God, de Vader, God, de Zoon en God, de heilige Geest. Zo beginnen we ook elke viering en zo sluiten we ze ook altijd af: in de naam van de Vader, de Zoon en de heilige Geest.

Toegegeven, een gemakkelijk Godsbeeld is het niet zo. Het is niet voor de hand liggend. Mijn vader legde het me destijds uit met lucifers, en hij had het weer zo uitgelegd gekregen van zijn vader. Hij ontstak drie aparte lucifers, die hij daarna samenvoegde tot één brandend vuur.

In Ierland gebruikte Saint-Patrick (°385) een klavertje drie tijdens zijn preken om de heilige Drie-eenheid (Vader, Zoon en heilige Geest) uit te leggen. De Ieren waren ervan overtuigd dat er ofwel één God was ofwel drie goden en konden het begrip van de drie-eenheid niet vatten. Daarop nam de heilige Patrick een 'shamrock' een klavertje en legde uit dat een klaverblad drie blaadjes heeft en toch één is. "Zo is het ook met God", zei hij, "God is één en tegelijk drievoudig".Het klaverblad is nog steeds het nationale symbool van Ierland.

Op zaterdag 29 mei bidden we om 18 uur in de Sint-Joriskerk het avondgebed van de kerk, de zogenaamde vespers (zie ook elders in dit nummer). De vespers maken deel uit van het getijdengebed van de kerk dat bestaat uit 5 gebedsmomenten: de lezingendienst, het morgengebed, het middaggebed, het avondgebed en de dagsluiting. In dat gebed worden vooral psalmen gebeden en elke psalm wordt afgesloten met de bede 'Eer aan de Vader, de Zoon en de heilige Geest', een eeuwenoud gebed dat reeds in de eerste drie eeuwen van het christendom bestond.

Vandaag  geloven de christenen in één God, die zich op drie verschillende manieren laat ‘zien’, die op drie manieren kan ontmoet worden:

- in de schepping God is de Schepper van het leven, de natuur, het heelal. Hij ligt aan de basis van al wat is. Daarom wordt Hij de Vader genoemd.

- in Jezus Christus In al wat Hij zei, in al wat Hij deed, hebben mensen God herkend. Hij wordt de ‘Zoon van God’ genoemd.

- in de deugden Met 'wijsheid, liefde, enthousiasme, standvastigheid, doorzettingsvermogen, geduld, zachtmoedigheid' ... inspireert de Geest van God de mensen.

We wensen u van harte een fijn feest van de heilige Drie-eenheid!

Diaken Luc Claeys

Bron: Bijbel in 1000 seconden (bijbel in 1000seconden.be)

Herbekijk de Pinksterviering

In het Pinksterweekend vierden we met veel enthousiasme in de kerken van Sint-Pieter Kiezegem en Sint-Joris-Winge. Vooral in Kiezegem was de vreugde groot omdat het lang geleden was dat we daar nog konden samenkomen.

In zijn preek deelde diaken Luc Claeys een pinksteroverweging van E.H. Andy Penne, pastoor van Holsbeek en Nieuwrode:

Enkele dagen geleden las ik in een brief van de pastoor van Nieuwrode, Andy Penne, over een nieuw liedje van Bart Peeters. Ik vond het zo een mooie overweging dat ik de inhoud van zijn brief graag met u wil delen.

Genstertjes

Genstertje, heet het. Genstertje is een heel mooi woord. Een genster is een eerste vonkje dat in een mensenleven een heel vuur kan ontsteken en kan leiden tot hele grote vuren zowel in positieve als in negatieve zin. Zullen we eens een klein fragment beluisteren?

Hij zingt daar over een aantal beroemdheden uit het heden en het verleden  waar ogenschijnlijk kleine dingen mee gebeuren en die grote gevolgen hebben. Hij bezingt gebeurtenissen in het leven van Napoleon, Christiano Ronaldo, Beyonce en van hemzelf, gebeurtenissen die hen allemaal in beweging brachten. Vijftien keer wordt in het lied de zin herhaald: “Je gelooft niet wat een genstertje kan doen”.  Ogenschijnlijk kleine dingen gebeuren er in een mensenleven met heel grote gevolgen, zoals Bart Peeters het zingt in zijn lied: “Je gelooft niet wat een genstertje kan doen. Soms is het een rotschop. Soms is het een zoen. Je gelooft niet wat een genstertje kan doen.”

Pinksterlied

Eigenlijk is het een mooi Pinksterlied. In het Pinksterverhaal gaat het ook over genstertjes. Na de Hemelvaart van Jezus waren de leerlingen van Jezus als bangeriken bij elkaar gaan zitten. Wat moesten ze nu doen zonder Jezus? Zou er met hen gebeuren zoals ze met Jezus hadden gedaan. Ze zaten daar bij elkaar, de deuren op slot, samen bidden ze om de Helper die Jezus had beloofd.

En dan gebeurt het. Ineens zien ze vlammetjes boven elkaars hoofd. De Handelingen van de apostelen beschrijft het als: “Er verscheen hun iets dat op vuur geleek en dat zich, in tongen verdeeld, op ieder van hen neerzette”.  Genstertjes! Ze ervaren kleine vlammetjes, er gebeurde iets groots: hun schrik is weg. De Helper, de Heilige Geest was gekomen. Ze waren niet meer bang, ze sloten zich niet langer op maar ze gingen naar buiten en ze vertelden aan iedereen die het wilde horen dat Jezus de Messias is. Ze vertelden aan elk dat wie in Jezus Christus gelooft en zich laat dopen, eeuwig leven zal hebben. Die vlammetjes, die genstertjes van toen waren het begin van iets groots dat tot op de dag van vandaag duurt, al bijna 2000 jaar lang.

Doopsel en vormsel

Beste mensen, broeders en zusters,

Bij ons doopsel en bij ons vormsel hebben wij ook de Heilige Geest ontvangen. Die genstertjes van het eerste Pinksterfeest hebben wij ook gekregen. Bij ons doopsel en ons vormsel zijn we gezalfd met chrisma, de eerste keer op de kruin van ons hoofd en de tweede keer op ons voorhoofd.

Wat doen wij met die Heilige Geest die we ontvangen hebben? Wij zijn ook vervuld met de zekerheid dat Jezus Christus voor ons aan het kruis is gestorven en verrezen is en dat we daardoor vriendschap met God, vergeving van zonden en eeuwig leven hebben. Daaruit mogen we leven. We mogen het niet voor onszelf houden natuurlijk maar op onze beurt doorgeven en getuigen naar anderen hoe dit ons vreugde schenkt.

In de Handelingen van de Apostelen- zo schrijft pastoor Penne van Nieuwrode - wordt verteld dat de leerlingen, nadat ze de Heilige Geest hadden ontvangen, gaan getuigen en iedereen die daar is, hoort tot zijn verbazing, de leerlingen spreken in hun eigen taal. De eerste lezing van de Pinksterviering eindigt ook zo: “We horen hen in onze eigen taal spreken van Gods grote daden”.

Het zet er ons toe aan om onszelf eens af te vragen hoe wij op onze eigen manier, met onze eigen talenten op onze eigen plaats getuigen van wat het geloof in Jezus Christus ons allemaal te bieden heeft.

Wat gaan we zelf doen met die Heilige Geest die ook wij ontvangen hebt in ons doopsel en in ons vormsel, wie weet kunnen er grote dingen kunnen gebeuren of zoals Bart Peeters het zingt: “Je gelooft niet wat een genstertje kan doen”. Zalig Pinksterfeest voor iedereen.

Nieuws uit de kerkraad van Tielt-Winge

De kerkraad Sint-Donatus Tielt-Winge houdt zich bezig met de meer 'tijdelijke' aspecten die nodig zijn om de eredienst correct te kunnen organiseren... We dragen zorg voor onze kerken, kapellen  en de pastorieën, en zorgen dat we terug (in grote groep!) kunnen eucharistie vieren binnenkort.

Hieronder vinden jullie een overzicht van de realisaties van de laatste maanden, en we lichten ook een tip van de sluier wat er binnenkort nog gepland is.  Wij kijken er alvast naar uit.

Kom Van Dat Dak Af!

Het dak van de Roeselbergkapel
werd opgelapt.
(c) Pieter Verdonck

Het dak van de Roeselbergkapel en Martinuskerk werd opgelapt - een heel aantal kapotte leien en problemen met de hemelwaterafvoer werden gefikst... Deze kleine reparaties zijn ook nog gepland voor de OLV-kerk en de Sint-Denijskerk.

We plannen na de zomer (net zoals vorig jaar) een grondige 'Grote Kuis' van alle dakgoten van de kerken en pastorieën.

Geen Elektrische Schokken!

We stelden een aantal kleine (en grotere) problemen vast bij de elektrische installaties van de Roeselbergkapel en de Sint-Joriskerk. Met hulp van een plaatselijke elektricien werden en worden stevige reparatiewerken ingepland. De Roeselbergkapel krijgt mogelijks zelfs een nieuwe (digitale!) meter.

Multi-Media

De Sint-Joriskerk en de OLV-kerk zijn voorzien van een groot tv scherm met geluidsversterking en video-opname-installatie... Zo kunnen we vieringen live streamen (OLV) of opnemen en nadien uitzenden (Sint-Joris). 

De Sint-Mattheuskerk werd ook uitgerust met een breedband internetverbinding (met dank aan het Museum 44), zodat ook daar opnames kunnen gemaakt en uitgezonden worden.

We krijgen het er warm van!

Afvoer van kapotte leien
in de Sint-Martinuskerk
(c)Pieter Verdonck

Zoals eerder gecommuniceerd, zorgen we voor elektrische verwarmingselementen in de Roeselbergkapel, zodat de prachtige Roeselberg ook in de winter (breder) bruikbaar wordt. De sacristie van de Sint-Joriskerk krijgt ook een verwarmingselement (zodat ook de bedienaar van de eredienst zich enigszins comfortabel kan voorbereiden).

De Sint-Joriskerk heeft nog een schoorsteen waarin asbest verwerkt zit - ook dat gaan we (keurig) (laten) opruimen.

De verwarming van de Sint-Martinuskerk en OLV-kerk laat het (soms of vaak) enigszins afweten... De problemen slepen al even aan en we blijven hopen op een oplossing. Een lokale verwarmingsspecialist zoekt al een poos de juiste "snaar" om te bespelen... Laat ons een kaars extra branden en mee bidden voor een (warme) wending.

Klein onderhoud

De provinciale onderhoudsploegen van 'IGO' beginnen ons goed te kennen. Ze passeren regelmatig in o.a. de Sint-Joriskerk en (binnenkort) in de Sint-Pieterskerk voor kleine (en grotere) klusjes, zoals schilderwerken, verroeste ijzerankers oplappen, beitsen van houtwerk, installeren van ladders om de zolders meer toegankelijk te maken...

Groot Onderhoud

De Sint-Pieterskerk heeft wat extra fundamenten nodig. Gelukkig geen religieuze fundamenten maar echte fundamenten... Een gespecialiseerd bureau stelde vast dat de zijmuur dringend extra ondersteuning nodig heeft. Die (dure) werken worden weldra ingepland. Ook het torendak van de Sint-Pieterskerk is niet meer in super-staat - dat wordt vervangen!

Een warme thuis voor onze diaken en zijn gezin

De pastorie Donatus (O.L.V.) is afgewerkt, maar de laatste loodjes wegen (het) zwaar(ste).

Paus Fransiscus liet ons al weten dat "Internet een geschenk van God is" - en met hulp van de gemeente en met Europese subsidies werd een gratis publiek internet toegangspunt in het poortgebouw geïnstalleerd. Dit poortgebouw wordt ook beschikbaar voor vergaderingen van lokale verenigingen, én is uiteraard ook bruikbaar voor parochie-activiteiten (catechese...) van zodra dit terug op een veilig manier fysiek kan.

De tuin van de pastorie wordt publiek toegankelijk, en zo kan elke Tielt-Wingenaar genieten van de Troostplek van FERM en de mooie wederopgebouwde Kapel Broos. De kerkraad wil bovendien investeren in de tuin, en we overwegen ook om de ringgracht in ere te herstellen, een omheining te zetten, en de oprit wat toegankelijker te maken. Wordt vervolgd!

We kijken met heel de parochie uit naar het moment waarop we onze diaken mogen verwelkomen (een herder zit liefst tussen zijn schapen, zoals we recent nog hoorden in de homilie). Niet dat we jullie 'schapen' willen noemen.

De verhuis naar de pastorie Donatus is gestart! Er is nog (een beetje) werk om uit te pakken en in te richten.

Vele handen maken het werk licht

Deze projecten kwamen en komen tot stand dankzij de hulp van tientallen vrijwilligers - in de parochie-stuurgroep en kerkraad, maar ook vele anderen die stenen (soms letterlijk) bijdragen.

Graag doen we ook een oproep. De kerkraad en de parochieploeg zijn altijd op zoek naar extra vrijwilligers.

"God wil niet [enkel] dat je naar de kerk gaat. Hij wil dat je zijn kerk bent." Steek de handen uit de mouwen, en geef ons een seintje als je mee de schouders wil zetten onder onze parochieprojecten (voor of achter de schermen is er werk genoeg). Je bereikt ons via kerkfabriek.donatus@gmail.com 

We willen ook heel expliciet de sponsors bedanken van deze projecten, die niet kunnen gerealiseerd worden zonder hulp van gemeentelijke, provinciale én gewestelijke overheden...  

Wij voelen ons klaar om een post-Corona-tijd in te vliegen, met terug (véél) fysieke bijeenkomsten waarop we samen kunnen vieren, bidden en toasten op de toekomst.

Op zoek naar geluk? Maak kennis met de Alpha-avonden

Diaken Luc Claeys, koster Guido Van de Loo en Naomi van de Sint-Donatusparochie in Tielt-Winge gingen samen met parochianen uit Leuven en Heverlee op zoek naar geluk op de (online) Alpha-avonden: zie maar op Parochie SF Heverlee (franciscusfrando.be) (klik op icoontje: Is er meer? Op de Alpha-avonden kan je mensen ontmoeten die eerlijk spreken over hun geloven en hun twijfelen.

 

We nodigen je graag uit op een vrijblijvende kennismaking. Enkele mensen die een reeks Alpha-avonden hebben meegemaakt, vertellen je over hun ervaring. Nadien kijken we samen naar een inspirerende impuls. Tot slot is er kans om nog wat na te praten of vragen te stellen. Kom en zie of we ook een reeks Alpha-avonden in Tielt-Winge zouden kunnen organiseren.

 

           Welkom op Vrijdagavond 28 mei van 20 u. tot 21.30 u. 

Om mee te doen log je op die dag om 19.55 u. in op:

https://us02web.zoom.us/j/4514064994?pwd=WjhuVTl5MFVRR1N1Y3RhSHlvMnVrZz09

Meeting ID: 451 406 4994

Passcode: 3010

 

Om praktische redenen is het voor ons prettig als je je deelname al van tevoren bevestigt aan priester Alfons Boey: alfonsboey@gmail.com (Tel: 0474/29 37 62). Kreeg je de uitnodiging via diaken Luc Claeys, zet me dan in cc. diaken@kerktieltwinge.org .

 

 

Alpha geeft je de kans om de zin van het leven te onderzoeken in een laagdrempelige, leerzame en leuke setting. Er is ruimte voor al je vragen.

Zie ook: www.alphaclemenspoort.com

+Of: www.alphavlaanderen.be

 

Heropenen in volle glorie

 Werk aan de winkel!

De aangekondigde werken aan het torendak van de Sint-Pieterkerk zijn gestart! De toren staat keurig in de stellingen, en de dakwerker start weldra met de afbraak-en-opbouwwerken.

Op de planning staat onder andere...

•  Kapotte leien vervangen op het kerkdak;
• Verrotte houten bebording vervangen;
• Torendak vervangen (inclusief plaatsing van een luik);
• Torenmuts in lood;
• Installeren van ladderhaken om op een veilige wijze toekomstige dak- en reinigingswerken te kunnen uitvoeren;
• Verrotte balkkoppen ondersteunen met eiken 'sloefen';
• Plaatsen van gaas aan de buitenkant;
• Maken en plaatsen van 3 houten ramen...

De kerkraad doet beroep op gemeentelijke en provinciale subsidies voor deze werken... waarvoor dank!

Sint-Donatus zorgt voor bescherming én verfrissing

Laten we hopen dat de dakwerkers beschermd worden tegen onweer en blikseminslag door onze patroonheilige Sint-Donatus. Deze behoorde tot het Romeinse Legio Fulminata ("Bliksemlegioen").

De heilige Donatus in Bornheim
(Duitsland)

We lezen op Wikipedia:

"Als legeraanvoerder ... werd hij rond 166 ingezet tijdens de strijd tegen invallen door de Germaanse Marcomannen aan de Donau. Tijdens een hopeloze omsingeling, uitgeput door dorst, baden Donatus en de andere christelijke soldaten van het Romeinse legioen om regen. Toen barstte er een zwaar onweer los en de stromende regen zorgde voor een verfrissing voor mens en dier. Bovendien verwoestten de bliksems het kamp van de Marcomannen. Danig onder de indruk van dit wonder beloofde Donatus plechtig aan God om zijn verdere leven alleen nog aan Hem te wijden."

Laat ons dus bidden tot Sint-Donatus voor een beetje regen in deze droge tijden (maar laat hem even wachten tot na de dakwerken).

Maarten Cannaerts

Op bezoek bij Hendrik Conscience in Houwaart

In het kerken- en pastorieënplan voor Tielt-Winge werd afgesproken dat er één pastorie behouden blijft voor de bedienaar van de eredienst. De Sint-Donatuspastorie (vroegere O.L.V.-pastorie) wordt weldra formeel overgedragen naar de kerkraad, en de twee overige pastorieën (Sint-Pieter Kiezegem en Sint-Denijs Houwaart) worden eigendom van de gemeente.

Tijdens een recent bezoek aan de pastorie Sint-Denijs zocht ik wat informatie op over dit prachtig gebouw - ik deel graag wat ik terugvond in de hoop dat het anderen inspireert om een mooie bestemming te zoeken voor dit monument met een stevige erfgoedwaarde in Tielt-Winge.

De pastorie werd gebouwd in 1756-1757 tijdens  het pastoorschap van  de abt van de abdij van Park-Heverlee. Ze was omringd door een vijver en kan model staan voor een mooie woning uit de achttiende eeuw.

Hendrik Conscience verbleef
ooit in de pastorie van Houwaart

Kerkmeester René informeerde me al dat Hendrik Conscience in deze woning verbleven heeft in 1855! Het boek 'De plaag der dorpen' vond zijn oorsprong op deze plek.

Zoals we lezen in het boek van Marcel Lambin ("Hendrik Conscience - bladzijden uit de roman van een romancier") :

"Ook in het hageland zwierven zij rond. in Houwaart, een dorpje in de buurt van Diest, waar Van Beers een stuk van zijn jeugdjaren had doorgebracht, logeerden zij enkele dagen in de pastorie. Daar ontsond Conscience's 'Plaag der Dorpen' (1855), dat de gesel van de drankzucht behandelt. Een thema, waarop de pastoor de romancier attent had gemaakt aan de hand van gruwelijke voorbeelden in zijn parochie."

Die 'Van Beers' was een populair dichter wiens moeder van Houwaart afkomstig was (Maria Teresia Van Meensel - dochter van koster Andries Van Meensel). 

Jan Van Beers was dus een vriend van Hendrik Conscience en in de 19de eeuw één der

Kijken met de ogen van Conscience naar de
voordeur van de pastorie in Houwaart

grootste Vlaamse dichters in het Nederlands taalgebied. Hij was eveneens een belangrijk voorvechter van de Vlaamse  bewustwording. Met Hendrik Conscience bezocht dus in de pastorij de toenmalige pastoor Verborgstadt. De  belevenissen van deze oude priester die diende  in het Boerenkrijg-leger waren ook een inspiratiebron voor de  historische roman "De  Boerenkrijg"  van  Conscience.

In de pastorie werden in een ver verleden (ongeveer 20 jaar geleden) stevige discussies gevoerd - door pastoor Wouters, kerkraad, en politieke meerderheid. Het ging toen voornamelijk over de renovatie en erfpacht van het 'jeugdhuis' en de 'parochiezaal'...

Herinneringen aan een tijd dat de pastorie in Houwaart nog
een pastoor in huis had

Maar uit goede bron vernemen wij dat ondanks de scheiding van kerk en staat de besprekingen telkens goed afliepen (vooral toen de pastoor de Orval bovenhaalde).

Mooie herinneringen die ongetwijfeld in Houwaart nog steviger weerklinken.

De parochieploeg en kerkraad bidden een weesgegroetje extra met de hoop op een mooie herbestemming van deze prachtige woning.

Maarten Cannaerts / René De Keyzer

Eucharistie 7de Paaszondag in Meensel op zaterdag 15 mei 2021

Homilie door priester Paul Schotsmans

Waarde medegelovigen, we leven – in de Liturgie – tussen ons Heer Hemelvaart en Pinksteren…in andere tijden is het vandaag of deze tijd de tijd voor eerste communies en vormsels…nu kunnen we het eens ten volle beleven…

Wat moet dat zijn geweest? Het gevoelen door de Heer verlaten te worden, teruggeworpen op henzelf, niet goed wetend waar naartoe en waarheen…?

Het is een gevoelen waarmee wij allen wel eens te maken hebben, sommigen al meer dan anderen, sommigen zelfs zeer intens…denk maar aan de eenzaamheid van vele mensen in deze Corona tijden, denk maar aan het gevoelen van verlatenheid wanneer relaties stuk lopen, denk maar aan het gevoelen van verlies bij het heengaan of overlijden van een zeer dierbare medemens, denk maar wat ons plots overkomt als we door een ziekte getroffen worden…

En dan komt daar dit wondermooie gebed van Jezus: bewaar in uw Naam hen die Gij Mij hebt gegeven; behoed hen voor het kwaad; wijd hen toe in de waarheid…

Dit moet ons troosten, en nog meer als we doen wat Johannes van ons vraagt: als wij elkaar liefhebben, dan woont God in ons en is zijn liefde in ons volmaakt geworden…

Dus mensen, laten we dit doen, dan zal God in ons wonen en mogen wij uitzien naar de komst van Zijn Geest van verbondenheid en nabijheid…laten we ons koesteren in dit mooie gebed van onze Heer Jezus en vol vertrouwen kijken naar Zijn Toekomst…. Amen. 

 

210513 Hemelvaart van de Heer

Eucharistieviering van O.L.V. Heer Hemelvaart in de Sint-Joriskerk te Tielt-Winge.

Priester: E.H. Paul Schotsmans, diaken: Luc Claeys, stagiair-diaken: Emiel Clerckx, organist: Els Engelen, cantor: Lieve Craenen, koster: Guido Van de Loo.

Preek door diaken Luc Claeys

Homilie Hemelvaart 13 mei 2021 - B-cyclus

1. Beeldspraak

Van harte een gezegende feestdag. Vandaag vieren we immers het Hoogfeest van de Hemelvaart van de Heer of Onze-Lieve-Heer Hemelvaart zoals we dat in ons dagelijks taalgebruik zeggen. Traditioneel vieren we het 40 dagen na Pasen en 10 dagen voor Pinksteren. In de Bijbel is er geen vastgelegd tijdstip voor de hemelvaart. In het Evangelie van Lucas valt de opstanding van Jezus Christus, Pasen, en zijn hemelvaart immers samen, terwijl in de Handelingen van de apostelen dat door diezelfde Lucas geschreven is,  Jezus pas 39 dagen na Pasen in de hemel opgenomen wordt.

De eerste persoon die met liet kennismaken met 'Onze-Lieve-Heer Hemelvaart' was mijn opa die bij wijze van grap een tekeningtje maakte van twee voeten in een vierkant en me dan vroeg wat dit wel moest voorstellen. Ik wist het de eerste keer natuurlijk niet en toen vertelde hij me glunderend in het Gents: "Dat es Jieseke klimop. De apostelen zitten voor het venster en zien Jezus nog net opstijgen naar de hemel", waarna mijn opa in een bulderlach schoot.

Nadien herhaalde hij de grap bijna elk jaar opnieuw. Deze mop sluit natuurlijk aan bij de traditionele voorstelling die we ook kennen van de kunstenaars. Ze gaan terug op de teksten in de Handelingen van de apostelen waarin wordt verteld dat Jezus na zijn opstanding voor de ogen van zijn apostelen werd "omhooggeheven en opgenomen in een wolk, zodat ze hem niet meer zagen." Twee mannen in witte gewaden verschenen, meestal geïnterpreteerd als engelen, verklaarden dat Jezus in de hemel was opgenomen.

Sommige zeggen dat deze beeldspraak van de Bijbel niet meer zou aansluiten bij de denkwereld van de moderne mensen. Die klassieke schilderijen uit de middeleeuwen of uit de renaissance van Jezus op een wolk, omgeven door apostelen en engelen opstijgend naar de hemel zijn inderdaad archaïsch maar dat de gedachte dat de doden in de hemel zouden kunnen zijn, die bestaat nog steeds. Op uitvaartplechtigheden wordt dat toch nog regelmatig uitgesproken, heel vaak door de kleinkinderen van de overledenen want het zijn zijn die dan een toespraak houden… ze zeggen dan iets in de trant van: als je daarboven aankomt , zorg dan ook voor ons of doe de groeten aan en ook het woord hemel wordt niet geschuwd. Ze bedoelen dan een plek waar het goed is, waar geen pijn meer is, waar er rust en vrede heerst. 

Eigenlijk is het een zeer moderne gedachte, want gebruiken we die term ook niet in onze computertechnologie. We bewaren onze documenten, onze centen en onze foto’s vandaag toch ook ‘in the cloud’, zeggen we, letterlijk ‘in de wolken’. We weten goed genoeg dat die waardevolle zaken niet in de hemel rondzweven maar dat ze veilig opgeborgen zitten in één van de vele computers van Google; Microsoft of Apple en dat daar goed voor gezorgd wordt en er minder risico is dan ze op de harde schijf thuis te bewaren. 

Bovendien kennen we ook vandaag nog beeldspraak en gezegden zoals de hemel op aarde en met ons hoofd in de wolken lopen, in de zevende hemel zijn; het zijn gedachten die verwijzen naar iets goeds, iets moois, iets verrukkelijks of vreugdevol.

2. Apostelen

Jezus is gestorven en toch moeten zijn vrienden en leerlingen verder leven. De sleutel tot de oplossing, houvast vind ik in het zinnetje dat daarop volgt en waarin gezegd wordt: "Mannen van Galilea, wat staat ge naar de hemel te kijken?"

Het zinnetje doet me ook denken aan de uitspraak van de engelen aan de vrouwen bij het lege graf in het Mattheüsevangelie. "Hij is uit de doden opgewekt, en zie, hij gaat u voor naar Galilea." Galilea, Dat is de plaats waar het voor de leerlingen allemaal was begonnen. Midden in hun dagelijkse leven trad Jezus binnen om hen te roepen en vissers van mensen te worden. Het is de plek waar ze met Jezus hadden geleefd, waar ze naar zijn verhalen hadden geluisterd, waar Hij met hen naar zieken en armen mensen was toegegaan. Daar kunnen ze de Heer weer ontmoeten, daar kunnen nu aan iets nieuws werken. Ja, hun vriend is er niet meer; Hij is gestorven en opgenomen bij de Vader, bij God. Hij is in de hemel. En toch is Hij ook nog bij hen en is Hij niet helemaal dood.

De auteur Kolet Janssen verwoordt het zo: “Ik leerde, schreef ze, dat vrienden soms inderdaad verdwijnen. Dat dode vrienden nooit helemaal weg zijn. Dat niemand de dood echt begrijpt. Dat het leven vóór de dood heel veel verschil kan maken. Ik leerde vooral dat Hemelvaart een onmisbaar staartje van het Paasverhaal is. Wat Jezus deed en zei, was echt leven, wilden zijn vrienden zeggen. Dat stond voor hen als een paal boven water. De dood kon daar niet tegenop. En dus vertelden ze dat Jezus leefde. Ook al wist iedereen dat hij morsdood van het kruis was gehaald. Hoe pak je zoiets aan? Daar moet je alles voor uit de kast halen: een weggerolde steen, een leeg graf, een schim van een tuinman, een wandeling naar Emmaüs… en een paar blote voeten in de lucht. Want Jezus hoort bij God, hij leefde naar het hart van God en daarom leeft hij nog altijd, vonden ze. Daarom lieten ze hem door de lucht varen.

3. En wij nu?

Ook wij kunnen wij de Heer ontmoeten in ons dagelijkse leven als we daar maar willen voor open staan. Wanneer we Jezus' weg volgen, creëren we een hemel op aarde, een tijd en ruimte waar we met elkaar kunnen samenleven op de wijze zoals God die bedoeld heeft. Daar is Hij dan midden onder ons. 

Het is niet toevallig dat de Kerk en de christelijke arbeidersbeweging vandaag de encycliek - 130 jaar Rerum Novarum (1891) herdenkt. Rerum Novarum, het zijn de Latijnse woorden (in het Nederlands Nieuwe Zaken) waarmee paus Leo XIII, helemaal in de geest van Jezus Christus de sociale leer van de kerk uiteenzette. Kernpunten waren een rechtvaardig loon uitkeren aan  de arbeiders, het recht op eigendom voor iedereen en solidariteit met de zwakkeren. Omdat te bereiken moeten zowel de overheid ingrijpen als vakbonden meewerken, zo stelde de toenmalige Paus. De encycliek van de Paus inspireerde o.a. priester Daens in Aalst om de werkomstandigheden in de Aalsterse textielfabrieken aan te klagen. Ook de huidige Paus Franciscus hamert er nog steeds op dat de sociale ongelijkheden moeten bijgesteld worden. Hij sprak zich daarover uit milieu-encycliek Laudato Si en doet regelmatig uitspraken over sociale rechtvaardigheid. Maar het blijft niet bij woorden; het uit zich ook in daden, denk maar aan het daklozencentrum dat op zijn aandringen op het grondgebied van het Vaticaan is opgericht en het vaccineren van diezelfde daklozen tegen de covid-19 epidemie.

Broeders en zusters, wellicht zijn christenen een beetje dromers, zijn ze niet helemaal van deze wereld en lopen ze wat met hun hoofd wat in de wolken, want ze willen van deze plek ook al de hemel op aarde maken. Dat is het visioen van het feest van Hemelvaart.. De kracht en de geestdrift om deze droom  waar te maken krijgen we dan de Heer zelf; dat vieren we dan binnen 10 dagen op het Pinksterfeest.

Diaken Luc Claeys

210509 Eucharistieviering vanuit Sint-Joris-Winge

Eucharistieviering op de 6de Paaszondag (B-cyclus) Priester: E.H. Paul Schotsmans Diaken: Luc Claeys Stagiair-diaken: Emiel Clerckx Organist: Els Engelen Cantor: Lieve Craenen Lector: Paula Staes Koster: Guido Van de Loo Opname: Firmin Pieck

Wijn uit eigen streek. Wijnboer Daniël vertelt.

Vorige week waren we te gast op de wijngaard Danouïse van Daniël Vandervaeren in Houwaart. Onze belangstelling voor de wijngaardenier werd getrokken omdat we in het Evangelie van Johannes lazen over de vergelijking van de wijnstok en de wijnbouwer.

Vandaag leidt hij ons rond in zijn garage, even verderop in de straat waar de wijn wordt gemaakt.

De wijnpers

We zien een kneuzer-ontsteler (pers) die bij de verwerking van de druiven niet in de garage staat maar onder de carport van Daniël. Onmiddellijk vallen ook de grote witte vaten op waarin het druivensap gaat gisten. Nu zijn ze leeg omdat de oogst van 2020 al is overgepompt in vaten van inox. 

De duiven worden na de oogst in de elektrische pers gegoten. Aan de onderkant komen de gekneusde druiven uit en er is een andere uitgang voor de steeltjes van de druiven die opgevangen worden in een kruiwagen. Aan de binnenkant van de pers zit een band die met de druk van de waterleiding wordt opgepompt waardoor de band uitzet en de druiven tegen de kant geplet worden. Daar zijn gaatjes in waarlangs het druivensap kan weglopen, dat onderaan in een emmer opgevangen wordt. Het sap wordt daarna in witte vaten gegoten die in openlucht staan. “Ik voeg er ook sulfiet bij om de oxidatie tegen te gaan. Je kunt dat vergelijken met een opengesneden appel die na een half uur contact met de buitenlucht bruin uitslaat”, legt de wijngaardenier uit.

Koelen

Het sap dient gekoeld te worden. Daniel Vervaeren vertelt: “Grote wijnboeren hebben een elektrische koeling maar bij mij gebeurt de wijnmakerij heel artisanaal. Ik moet altijd hopen dat in het plukseizoen de nachtelijke temperatuur daalt onder de 10° C. Idealiter zou de temperatuur moeten dalen tot 0°C maar dat komt in onze streek niet voor in die periode. Er zitten nog wat deeltjes in het vocht die gedurende de nachtelijke koeling naar onderen zakken en nadien wordt het zuivere sap weer overgepompt in witte plastic vaten waar gisten worden aan toegevoegd. De gisten worden aangekocht want de natuurlijke gisten zijn door de eerdere toevoeging van het sulfiet doodgegaan.”

Gisting

Daniël koopt zijn gisten in Duitsland die specifiek zijn voor de te fabriceren wijnsoort zodat die het juiste aroma verkrijgt of mousserend wordt. Hoe later geplukt wordt, hoe langer de gisting duurt. Dat heeft met de dalende temperatuur te maken. De laatst geplukte druiven moeten al gauw zes weken gisten. In de druiven zit natuurlijke suiker die door de gisten in alcohol wordt omgezet. Na de gisting is de wijn troebel en moet hij nog wat blijven rusten zodat hij uit zichzelf kan uitklaren. Eens alle suiker verbruikt is, zakken de gistcellen naar de bodem en sterven ze af omdat hun voedselbron helemaal op is.

“De wijn wordt na dit proces overgepompt naar de vaten die uit inox gemaakt zijn en vanaf half april, kan de wijnoogst van het vorige jaar op flessen getrokken worden. Daarvoor heb ik ook een kleine machine die me toelaat fles per fles te vullen; grote wijnboeren hebben wel installaties die tot 2500 flessen per uur kunnen vullen. Hier en daar pompen we wel nog wat resterende gist mee over maar veel is dat niet. Je kunt witte wijn ook nog filteren maar zelf ben ik daar geen grote voorstander van omdat een filter ook altijd iets van de smaakstoffen achterhoudt. Rode wijn filter ik nooit. Daardoor kan er droesem in de fles achterblijven”, legt onze wijnboer uit Houwaart uit. 

Mousserende wijn

De laatste jaren fabriceert Danouïse meer rosé en minder rode wijnen omdat er meer vraag naar is. Daniël verkoopt ook schuimwijnen maar kan die niet zelf thuis maken omdat hij niet over een kelder beschikt. Voor de productie van zijn schuimwijnen, werkt Daniël Vervaeren van Danouïse samen met een andere wijnboer. De witte schuimwijn die Danouïse in de aanbieding heeft is gemaakt van een mengeling van Pinot noir en Riesling. “Wist je dat je van Pinot noir zowel witte wijn, rosé, rode wijn als schuimwijn kunt maken? De Pinot noir voor schuimwijn wordt geoogst wanneer de druiven nog niet helemaal rijp zijn en dan is de kleur van de wijn wit”, verklaart Daniël ons. Druiven voor schuimwijn worden in de regel iets vroeger geoogst omdat er niet teveel suiker mag inzitten. Na de persing voegt de wijnboer champagnegisten aan het sap en worden de wijnen van de Pinot noir en van de Riesling in een aparte vaten opgeslagen.

Nadien mengen de wijnboeren de beide wijnen maar elk jaar is het menu en de samenstelling anders. Er worden nog gisten en suikers toegevoegd, het mengsel wordt op flessen getrokken waarna ze minimaal 9 maanden in de kelder rusten bij een constante temperatuur en zo begint de gisting in de fles. Na 9 maand worden de flessen op hun kop gezet en geschud zodat de gist naar de flessenhals komt, “naar den teut”, horen we van Daniël. Om de droesem te kunnen verwijderen wordt de flessenhals bevroren; dit procedé wordt ‘degorgeren’ genoemd. Nadien wordt er eventueel nog een likeur aan toegevoegd om het beetje vloeistof dat verloren gegaan is te compenseren en komt de champagnestop erop.

Welkom op het terras

De wijnboeren in de streek zoals Danouïse, de Haksberg en de Petrushoeve kopen de glazen flessen waarin ze wijn bottelen samen aan. Daniël is druk bezig: “Deze week ga ik nog een aantal flessen vullen want in het weekend komen er veel mobilhomes naar het wijndomein. Mijn terras mag nog niet open maar de kampeerders kopen wel allemaal een fles om in hun eigen campingwagen te genieten van de lekkere Hagelandse wijn.”

We beloven dat we op een zonnige vrijdag- of zaterdagavond, van zodra het mag, afzakken naar de Houwaartse wijnboer om op het terras te komen proeven. Iedereen is welkom: Wijndomein Danouïse, Haldertstraat 217 te 3390 Houwaart. Meer informatie vind je op de website danouise.be.