zaterdag 30 mei 2020

Pinksteren in je huiskamer

Op Pinksteren verlieten de leerlingen hun huiskamer om het enthousiasme van het geloof met anderen te delen. Door het coronavirus worden we gedwongen het Pinksterfeest binnen te vieren maar dat mag onze geestdrift niet temperen.
Op zondag 31 mei zendt Radio 1 om 10:00 uur de Eucharistieviering uit vanuit de Abdij van Keizersberg te Leuven.
De televisieuitzending op Eén (VRT) wordt om 11:00 uur uitgezonden vanuit een televisiestudio in Charleroi.
Wie liever een lokale priester als celebrant volgt, kan via de computer op de Facebookpagina van E.H. Felix Van Meerbergen afstemmen voor de heilige Mis vanuit de Sint-Sulpituskerk te Diest om 10:30 uur.

Nog meer aanbod met tal van andere vieringen vindt u op de website eucharistie.info.

E.H. Paul Schotsmans, diaken Luc Claeys en de medewerk(st)ers van de Sint-Donatusparochie wensen u allen een gezegend Pinksterfeest en kijken er al naar uit om u allen vol van de geest te ontmoeten in Tielt-Winge wanneer de kerken weer open gaan.

donderdag 28 mei 2020

Pinksteren is op adem komen

Vijftig dagen na Pasen vieren de christenen het pinksterfeest. Dankzij de gave van de Geest durfden de leerlingen van Jezus durfden de leerlingen naar buiten en hadden ze de kracht om over Hem te spreken en te handelen zoals Jezus dat zelf ook gedaan zou hebben. Met het pinksterfeest sluiten we de paastijd af.

Handelingen
De gebeurtenissen over de gave van de Geest staan beschreven in het boek Handelingen van de apostelen. In de tien dagen tussen de Hemelvaart van Jezus en Pinksteren kiezen de leerlingen een nieuwe geloofsgenoot in plaats van Judas Iskariot. Met behulp van loting wordt Matthias aangewezen. Met elkaar blijven ze in Jeruzalem en bidden ze om de uitstorting van de Heilige Geest, die Jezus hun beloofd had.

De gebeurtenissen vinden plaats op het joodse feest van de eerstelingen , een oogstfeest, in Jeruzalem. Om 9 uur 's ochtends zijn de discipelen en enkele andere gelovigen bij elkaar, een groep van ongeveer 120 personen, in een bovenvertrek in Jeruzalem
“Plotseling kwam er uit de hemel een geluid dat leek op een enorme windvlaag en het vulde het hele huis, waar zij zaten. Op hun hoofden vertoonden zich tongen als van vuur, die zich verdeelden, en het zette zich op ieder van hen. Zij werden allen vervuld met de Heilige Geest en begonnen in vreemde talen te spreken, zoals de Geest het hen gaf uit te spreken.” (Handelingen 2,1-4)

Begin van de Kerk
De mensen die nu vervuld zijn met de Heilige Geest gaan naar buiten en spreken tongentaal, profeteren en verkondigen het Evangelie in allerlei talen. Ter gelegenheid van het feest van de eerstelingen was er veel volk in Jeruzalem, afkomstig uit alle delen van het Romeinse Rijk en daarbuiten, en door alle geluiden wordt een grote menigte aangetrokken.

Petrus houdt een toespraak tot de menigte en drieduizend mensen zouden zich dezelfde dag nog hebben laten dopen. Hierdoor werd de eerste christelijke gemeente gevormd. Traditioneel wordt dit moment dan ook beschouwd als het beginpunt van de christelijke kerk.

Pinksteren voor ons
Pinkstervuur
Mgr. Koen Vanhoutte, de hulbisschop van Mechelen en Vlaams-Brabant, legde het feest als volgt uit: “Pinksteren zegt hetzelfde als Pasen, Jezus leeft onder ons in de kracht van zijn Geest. Zijn geest blijft onder ons aanwezig, in ons, in personen, in gemeenschappen en in allen die de weg in de navolging van Jezus proberen te gaan.

De Geest is de vrucht van Jezus’ Pasen, de gave van de Geest aan de Kerk en aan de gelovigen is de blijvende vrucht. Hij blijft bij ons in de kracht van de Geest. Die Geest trekt een dynamiek op gang die ons maakt tot leerlingen van Jezus. We mogen geloven dat die Geest niet slecht één keer gegeven is maar dat dit nu ook aan ons gebeurt.

Het hoogfeest van Pinksteren is een moment om dat te gedenken maar Pinksteren is vooral een werkwoord om in de tegenwoordige tijd te beleven. Het ‘Pinkstert’ elke dag en voor wie zijn hart opent komt de krachtige Geest van Jezus aan het werk. Het is geen feest van één dag maar een feest van het christelijke leven, dag na dag, waar Jezus met zijn Geest dicht bij ons is en ons voortduwt in die navolging van Hem.

Paulus schrijft in zijn brief aan de Galaten dat je de Geest kunt herkennen aan de vruchten die dat voortbrengt in het leven van mensen. Je kunt die vruchten zien in de vriendelijkheid, de goedheid, het geduld, het vertrouwen en de zachtheid waarmee men omgaat met de meest kwetsbare mensen.

Als je dat ziet in de huizen bij mensen dan is de Geest van Jezus levendig aanwezig. Bij mensen die initiatieven als opvang van daklozen runnen en zich als christenen engageren bijvoorbeeld zie je de Geest van Jezus heel sterk aan het werk. De Geest maakt hen tot volgelingen van Jezus in een zeer verregaand engagement voor de kleinen en de zwakken zoals Jezus ons heeft voorgeleefd.”

Op adem komen
Als bisschopsleuze koos Mgr. Vanhoutte 'Kom, Heilige Geest'. Hij gaf drie redenen aan voor die keuze:
-de kerkgemeenschap leeft vanuit de kracht van de Geest. In gebed en liturgie ontvangt ze kracht van God
-de kerkgemeenschap zoekt te leven in de Geest, in de gezindheid van Jezus. In dienstbaarheid volgt ze Jezus na
-de Geest is bron van rijke verscheidenheid, maar houdt christenen ook bijeen

De bisschop schreef onlangs een boekje met als titel ‘Op adem komen’ en hij gaat daar ook dieper in op dit mysterie dat in het leven van veel christenen vrij onbekend blijft. Hij verkent teksten uit het Nieuw Testament waarin de jonge Kerk uiting geeft aan haar geloofservaringen met de Geest. Het is een boekje voor iedereen die Gods werkzaamheid door zijn Geest ook vandaag beter wil leren zien.

Dit artikel verschijnt op de lokale bladzijden van Tielt-Winge in Kerk&leven nummer 22 van woensdag 27 mei 2020.  Zelf abonnee worden: http://pastoralezonetielt-winge.blogspot.com/p/parochieblad.html

dinsdag 26 mei 2020

Pastorie Tielt: wit of rood?

Enkele weken geleden publiceerden we in het parochieblad een oude foto van de pastorie in Onze-Lieve-Vrouw Tielt van rond de eeuwwisseling van vorige eeuw ca. 1900. Daarop is de woning te zien in rode baksteen en zo herinneren de meeste mensen ook de pastorie. Daarop kwam de vraag waarom ze nu witgekalkt is.
Bij een werfbezoek op vrijdag 15 mei legde ik deze vraag voor aan architect Jos Roux. Hij vertelde dat er twee redenen voor zijn.

Pastorie O.L.V. Tielt omstreeks 1900
Waarom witten?
Het eerste argument heeft te maken met erfgoed. De pastorie van Tielt is een beschermd monument dat is opgetrokken in de 17de eeuw. Het agentschap erfgoed besliste dat het gebouw zo veel als mogelijk in zijn oude glorie moest worden hersteld. Bij deskundig onderzoek heeft men vastgesteld dat de pastoriewoning bij de bouw gekaleid was omdat men er sporen van kalkbepleistering heeft aangetroffen. Normaal gezien moet men deze bepleistering elke 10 jaar herhalen omdat ze bloot gesteld is aan weer & wind. Waarschijnlijk heeft men dat in de 19de eeuw verwaarloosd zodat van de huidige bevolking niemand zich de pastorie zo nog kan voorstellen.
De tweede reden heeft te maken met het behouden van de kwaliteit van het gebouw. Dergelijke monumenten zijn nog opgetrokken zonder spouwmuur. Daardoor kan er bij een niet bezette muur gemakkelijker vocht doordringen van buiten naar binnen. Door een muur te kaleien wordt de woning beter beschermd op voorwaarde natuurlijk dat het proces elke 10 jaar wordt herhaald.

Pastorie Tielt in de huidige toestand en gerenoveerd naar oorspronkelijke toestand

Kaleien
Bij het kaleien wordt dunne kalkpleister op de muur uitgestreken met een blokkwast. De kalk vormt in de eerste plaats een goede beschermingslaag tegen vocht en andere invloeden. De pleister verbergt bovendien alle oneffenheden, en ook dat is meegenomen. Alsof dat nog niet genoeg is, krijgt de gevel – of een binnenmuur, want de techniek wordt ook binnen toegepast ‑ door het kaleien een splinternieuwe authentieke look.
Kaleien is vooral populair bij de renovatie van oude gevels die uit verschillende steensoorten bestaan. De pleisterlaag camoufleert eventuele beschadigingen, verdoezelt de voegen en geeft de buitenmuur een totaal ander, authentiek uitzicht. In de standaarduitvoering is de kalei wit en daardoor geschikt voor het creëren van die mooie en rustieke uitstraling die zo typerend is voor landelijke woningen.
Zo kunnen we genieten van een mooie gerestaureerde pastoriewoning in het centrum van Tielt. Het is de bedoeling om de grote tuin in de toekomst voor het grote publiek open te stellen zodat elke inwoner kan genieten van dit religieus erfgoed.

Diaken Luc Claeys

Dit artikel verschijnt op de lokale bladzijden van Tielt-Winge in Kerk&leven nummer 22 van woensdag 27 mei 2020.  Zelf abonnee worden: http://pastoralezonetielt-winge.blogspot.com/p/parochieblad.html

zondag 24 mei 2020

Kapelletje in Kruisstraat bedreigd

Kapelletje wordt eerlang afgebroken
(c) Hans Vander Meeren
Binnenkort dreigt opnieuw één van onze kapelletjes in Tielt-Winge te verdwijnen. Verschillende parochianen spraken me de afgelopen weken erover aan.

Kapel van boer Broos
Iemand uit de Heuvelstraat schreef me: "Eerlang wordt er kapelletje van bijna honderd jaar oud gewijd aan "de bedrukte moeder " gesloopt in de Kruisstraat, samen met de er naast staande lindes .Het kapelletje (een grote kapel) werd door boer Broos op een perceel naast zijn hoeve gebouwd rond 1920 op vraag van zijn vrouw die twee jonge kinderen (meisjes) door ziekte verloor . Mijn schriftelijk  bezwaar hiertegen (tegen de aanvraag tot verkaveling) bij de gemeente kon helaas niet baten."


Verwaarloosd erfgoed
Piéta in de kapel van de Kruisstraat
(c) Hans Vander Meeren
Een andere parochiaan uit Optielt stuurde foto's van het verwaarloosde stukje erfgoed. Hij reageerde op een oproep "Langs Tielt-Wingse wegen komt men Maria tegen" om in de meimaand foto's van kapelletjes te delen. "... Maar binnenkort weer eentje minder. Uitgerekend in de meimaand dreigt er weer een stukje van ons gemeentelijk erfgoed en plaatselijke volkscultuur teloor te gaan. Dat deze kapellen niet opgenomen zijn in de erfgoedinventaris doet afbreuk aan hun werkelijke waarde. Ondanks de verwaarloosde staat waarin het gebouwtje zich momenteel bevindt, zou het -samen met de mooie lindeboom ernaast- als een prachtig perk kunnen uitgewerkt worden, waar de voorbijgangers de rust kunnen opzoeken. Mede omdat het mogelijk de laatste kans is voor deze kapel, vond ik het mijn plicht jullie deze foto's te sturen."

Piéta
In de kapel ziet men een beeldje van Maria met een dode Jezus Christus op haar schoot. Hoewel het opschrift verwijst naar Maria Dolorosa (Onze-Lieve-Vrouw der Smarten) is de voorstelling een typische piéta. Een Onze-Lieve-Vrouw van zeven Smarten wordt eerder afgebeeld als een vrouw van wie het hart doorstoken is met zeven zwaarden.

Privé-bezit
De parochie en de kerkfabriek zijn meestal geen eigenaar van de kapelletjes en beheren ze ook niet. Het kapelletje is in privé-bezit. Afnemende vertrouwdheid met het geloof en haar erfgoed werkt helaas de verwaarlozing van deze pareltjes in de hand. De apostel Petrus roept ons in zijn eerste brief op om zelf levende stenen te zijn in Gods geestelijke tempel. Kerken en kapellen zullen hun functie enkel kunnen behouden als we bereid zijn ons geloof te beleven en ervan naar buiten toe te getuigen.
Sint-Jan Berchmanskapel in originele staat

Van een gemeentelijke politicus vernam ik ondertussen dat de aanvraag om het kapelletje te restaureren en/of te verplaatsen door het toenmalige college werd afgewezen. Ondertussen werd de sloopvergunning aan de nieuwe eigenaars afgeleverd. Het huidig college heeft nu wel beslist om het materiaal te recupereren en daarmee de Sint-Jan-Berchmanskapel in Sint-Joris-Winge op de Leuvensesteenweg op te knappen, die na een auto-accident in 1950 werd vernield en nadien slechts gedeeltelijk werd heropgebouwd.

Sint-Jan Berchmanskapel na het ongeval van 1950



Luc Claeys, p.di.

zaterdag 23 mei 2020

Eucharistie vanuit Keizersberg te Leuven

Op de 5de paaszondag 24 mei en met Pinksteren 31 mei wordt de Eucharistieviering op Radio 1 telkens uitgezonden vanuit de Abdij Keizersberg te Leuven.

Op de Keizersberg
De abdij werd gesticht op de heuvel waar in de 13de eeuw de graven van Leuven een burcht bouwden. Onder de heerschappij van de Oostenrijkers op het einde van de 18de eeuw werd het inmiddels vervallen kasteel afgebroken.

Abdij Keizersberg te Leuven
In 1888 kregen benedictijnermonniken de toelating van de abdij van Maredsous om een studiehuis in te richten te Leuven. Het volgend jaar werden percelen op de Keizersberg aangekocht en in 1897 werd met de bouw van de noordelijke vleugel gestart. In de periode 1968-1970 vertrok de Franstalige afdeling van de universiteit uit Leuven en was een eentalig Franstalig klooster niet langer houdbaar. De abdij werd Nederlandstalig. De laatste abt Kris Op de Beeck legde in 2017 zijn taak neer en sindsdien is Dom Dirk Hanssens prior-administrator van de abdij.

Prior
Dirk Hanssens is in 1962 geboren in het West-Vlaamse Menen. Hij trad in 1987 in bij de benedictijnen van de Keizersberg, sprak zijn geloften uit in 1992 en werd priester gewijd in 1993. In de abdij stond hij onder andere in voor het gastenonthaal en voor de werking van de kleinschalige studentengemeenschap Monte Casino. Telkens als een nieuwe kandidaat zich voor het monnikenleven aanmeldde, mocht hij de rol van novicemeester vervullen.

Spiritualiteit
Het benedictijnse leven dat de monniken van Keizersberg leiden, steunt op een ervaring van 15 eeuwen. In de ritme van gebed en arbeid. Het benedictijnse devies Ora et Labora geven zij op een gevarieerde en eigentijdse wijze gestalte bij het volgen van de weg waarop God hen heeft geroepen.
Onder de leiding van de Regel van Benedictus en hun abt willen zij God zoeken. Elkaar steunend in een broederlijke gemeenschap trachten zij de evangelische weg van Jezus te volgen. Hierbij dient de jonge christengemeente van Jeruzalem hun als model:
"Zij bezitten alles gemeenschappelijk, aan iedereen wordt uitgedeeld volgens zijn behoefte, zij genieten samen hun voedsel in blijdschap en eenvoud van hart, zij zijn trouw aan het gemeenschappelijk leven en ijverig in het breken van het brood en het gebed." (vgl. Hnd 2,42-47).

Koor
Aan de abdij is een koor verbonden van jonge mannen, de zogenaamde Koristen van Keizersberg. De hoofdtaak van het jonge mannenkoor is de verzorging van de gregoriaanse zang tijdens de eucharistievieringen op zon- en feestdagen. Daarnaast ontwikkelt het koor zich tot een concert-mannenkoor, waarbij het gregoriaans centraal blijft staan.

Eucharistie vieren via radio, televisie en internet
Bij het opmaken van dit nummer van Kerk & leven was er nog geen nieuws over het hervatten van misvieringen in onze kerkgebouwen. We zijn dus nog steeds aangewezen op uitzendingen via radio, televisie of streaming via het internet.

Het Onze-Lieve-Vrouwbeeld van de Abdij
Keizersberg troont over de stad Leuven
Radio 1

Zondag 24 mei 7de Paaszondag om 10:00 uur radiomis vanuit de Abdij Keizersberg

Televisie
Zondag 24 mei 7de Paaszondag 10:00 uur televisiemis op NPO 2 (Nederland) vanuit H. Gerardus Majella kerk, Emmen)

Internet
Streaming van eucharistievieringen om 10:00 uur via www.kerknet.be of via de Facebookpagina van E.H. Felix Van Meerbergen, parochie-administrator van de Sint-Donatusparochie in Tielt-Winge, telkens om 10:30 vanuit de Sint-Sulpitiuskerk in Diest.

Nog meer aanbod via radio, televisie en internet vindt u op de website eucharistie.info.

woensdag 20 mei 2020

Hoogfeest Onze-Lieve-Heer Hemelvaart

De eucharistieviering ter gelegenheid van Onze-Lieve-Heer Hemelvaart wordt op donderdag 21 mei om 11:00 uur in eurovisie uitgezonden vanuit de Sint-Laurentiuskathedraal in Lugano (Kanton Ticino in Zwitserland) en is te volgen via televisiezender Eén van de VRT.

Viering vanuit de Sint-Laurentiuskathedraal in Lugano https://www.vrt.be/vrtnu/livestream/

E.H. Felix Van Meerbergen streamt om 10:30 u via zijn Facebookpagina de heilige Mis vanuit de Sint-Sulpitiuskerk te Diest
.
Pastoor Felix Van Meerbergen: 'De brede solidariteit na de brand ...

Een parochieblad uit de oude doos

Geheel toevallig een oud parochieblad in handen gekregen. Zestig jaar lang had het gediend als inpakpapier rond een familiefoto en  was zo op zolder terecht gekomen tot de lenteschoonmaak van dit jaar:

Parochieblad O. L. Vrouw Tielt -  4e zondag na Pasen 15 mei 1960.”

En wat lezen we?
Het was een periode waarin het ”rijke roomse leven” nog duidelijk voelbaar was en sommige priesters op individuele basis al voorzichtig pogingen ondernamen om wat verandering teweeg te brengen in het strakke en stroeve kerkgebeuren. De jaren ’68 lagen nog ver af. In de parochie O. L.-Vrouw was er pastoor Jozef Dewit, met onderpastoor Flor Seps en rustend onderpastoor Karel Havermans. Alle drie nog in zwarte soutane en met witte boord.

Eucharistievieringen werden toen in het parochieblad de “Goddelijke Diensten” genoemd en die hadden in de week plaats om 6.30 u ,om 7.00 u en om 7.45 u. Op zondag was er nog de hoogmis om 10.00 u , Lof om 16.00 u en een parochiemis om 17.00 u

Op zondag 15 mei “Meiprocessie rond de Berg” ; er was die zondag geen Lof maar wel om 15.00 u samenkomst Eucharistische Kruistocht (E.K.) groep B.

De Plechtige Communie had plaats op zondag 22 mei tijdens de hoogmis, maar werd gedurende drie dagen voorbereid en “ingeoefend” om 7.45 u. in de kerk.  Het vormsel (“Plechtige geloofsbelijdenis”) werd vooraf gegaan door een communiemis om 6.30u en de communicanten zouden van op “de koer der zusterschool”  in processie naar de kerk gaan.

Voor de kinderen was uitslapen geen optie in die tijd.
We kunnen lezen dat Walter, Ludwig en Rita werden gedoopt, er een huwelijk was van Wilfried met Leonie en dat Jozef van  Aerschot (te vroeg)overleed.
Inhoudelijk vinden we, gezien het tijdstip van uitgave, artikels omtrent Pasen, zij het in een wat bombastische taal, hoe kan het anders. Verder staan er informatieve artikels over het leven van de karmelietessen (titel: Ze zijn er nodig ), over het katholiek onderwijs (titel: Gaat en onderwijst alle volkeren. Broeders-Onderwijzers in ons land) . Ook het godsdienstleerplan van het lager onderwijs voor die week was er terug te vinden. Een filmbespreking  en een opiniestuk over de rol van de radio (“Belgisch Nederlandse Radio Omroep” genoemd) , het radioprogramma van Radio Vaticaan , een stukje over de houding van rijke zakenlieden bij de uitvaart van een collega , Propaganda voor de Basiliek van Koekelberg, een aankondiging van de Decanala E.K. dagen in augustus … enz.

Ook de sponsoring mocht niet ontbreken, dus reklame: “OMO het modernste waspoeder van het land” ,“Rumoline tegen reumatiek”, “de Beka-relax, de gebreveteerde gezondheidszetel”, “Akeleine tegen pijnlijke voeten”, “Persil”, “Balatum 1960” “Jessel pastilles met levertraanextract”, “Siroop van Dokter Manceau” voor de allerkleinsten, “Hemapurine” een geneesmiddiel tegen wel elf aandoeningen, ….het was er allemaal in terug te vinden, zestig jaargeleden.

Vandaag is Kerk&Leven (voor velen nog “het parochieblad”) een modern weekblad geworden, zonder oogkleppen voor wat er gebeurt rondom ons, de moeite waard in onze soms overvolle brievenbussen.

Dit artikel verschijnt op de lokale bladzijden van Tielt-Winge in Kerk&leven nummer 21 van woensdag 20 mei 2020.  Zelf abonnee worden: http://pastoralezonetielt-winge.blogspot.com/p/parochieblad.html

zaterdag 16 mei 2020

Thuis vieren via internet, radio en tv


Op de zesde paaszondag 17 mei 2020 wordt de eucharistie in onze huiskamer om 10 uur uitgezonden vanuit de O.L.V. Geboortebasiliek in Tongeren zowel via Radio 1 als televisiezender Eén.

Onze-Lieve-Vrouw Geboorte basiliek | Visit Limburg
O.L.V. Geboortebasiliek in Tongeren (c) Visit Limburg

Onze parochieadministrator E.H. Felix Van Meerbergen streamt de Eucharistie op zijn Facebookpagina om 10u30.


Felix Van Meerbergen, pastoor van Diest

Krabsporen op de kerk

Eén van onze parochianen Chris Goethuys uit Meensel Kiezegem vertelde onlangs : “Tijdens een rondleiding in de abdij van Averbode, wees een pater krabsporen aan in de ijzerzandsteen bij de gekende drie-provinciën-poort. Het bekomen steenstof namen de mensen mee vanwege de vermeende heilzame werking tegen allerlei kwalen; het werd verwerkt in zalfjes, schapulieren of drankjes. Hierdoor gaf ik er speciale aandacht aan wanneer ik langs kerken en kapelletjes kwam. Aan de kerk van Meensel vond ik, naast uitgeschraapte groeven, ook napjes; dit zijn kleine en grotere gaten met meestal een bolvormige bodem die zo werden uitgeschraapt om steenstof te bekomen.”

Prompt ging Chris dan alle kerken van onze Sint-Donatusparochie af om een visueel onderzoek te doen aan alle religieuze gebouwen in onze gemeente naar dergelijke sporen van steenpoederwinning. Hij stelde vast dat ze zijn te vinden op zowat alle oude kerken van onze gemeente.

Krabben tegen ziektes
Krabsporen treft men al aan in prehistorische grotten maar de sporen waarover Chris het heeft stammen meestal uit de 15de eeuw. Men geloofde dat het steenstof een genezende werking hebben. Het schraapsel werd aangewend tegen ontstekingen en etterende wonden maar ook tegen inwendige ziektes. Soldaten en pelgrims zouden het stof ook kunnen meegenomen hebben als souvenir voor het thuisfront.

Krabsporen op de Sint-Martinuskerk te Tielt (c) Chris Goethuys
Een Duitse studie vermeldt dat men het steenstof gebruikte bij dodenrituelen door het steenstof in het graf te strooien of bij een pas getrouwd stel door het steenstof over hen te strooien zoals we dat nu met rijst of bloemen gebeurt. Men gebruikte het ook bij pasgeborenen of bij vrouwen die pas waren bevallen. De aanwezigheid van napjes in grote getalen zou er kunnen op wijzen dat men het steenstof gebruikte in de volksgeneeskunde bij infectieziekten zoals syfilis, tyfus, dysenterie, roodvonk, pokken, pest en andere herhaalde plagen en  ook bij gebeurtenissen van geloof, hoop, wanhoop, ellende en dood en een waaier van oorlogen, de 80 jarige oorlog, de boerenkrijg, … om er maar een paar te noemen.

Ook pelgrimstekens en vruchtbaarheidssymbolen
Zo vond Chris Goethuys nog recente sporen van vermoedelijke poederwinning op de wanden van de Sint-Martinuskerk in Tielt. Hij zag napjes op manshoogte maar ook hoger in de ijzerzandstenen van de toren. Tijdens het onderzoek trof hij ook een IX monogram aan met ernaast een pax symbool, maar dit laatste is minder duidelijk te zien. Deze werden aangebracht in de ijzerzandsteen op de toren. Een IX monogram is een vroeg christelijk teken dat men op begraafplaatsen en oude kerken kan aantreffen. Het was ook een teken voor de pelgrims. Hij zag er ook een teken van wat vermoedelijk een vruchtbaarheidssymbool is met ernaast iets wat een hoefijzer kan voorstellen.

Wil je het gehele onderzoek nalezen dan kan je daarvoor terecht op de website van meensel-kiezegem.be met foto’s en beschrijvingen van krabsporen en napjes op alle kerken in onze parochie. Hartelijke dank aan Chris Goethuys voor deze wetenswaardigheden!

Diaken Luc Claeys

Dit artikel verschijnt op de lokale bladzijden van Tielt-Winge in Kerk&leven nummer 20 van woensdag 13 mei 2020.  Zelf abonnee worden: http://pastoralezonetielt-winge.blogspot.com/p/parochieblad.html

woensdag 13 mei 2020

Uit de oude doos van Tielt

Rond vele pastorieën vinden we een ringgracht of in de nabijheid ervan een vijver. Zo ook rond de pastorij in O.L.-Vrouw, waarvan de restauratie stilaan ten einde loopt. Deze werden vaak gebruikt om vis te kweken, een welgekomen maaltijd op vrijdag of andere dagen waarop men moest “vlees derven”.

Over de ringgracht in de O.L.-Vrouwparochie schreef pastoor L. Meeussen (in de parochie van 1910 tot 1950) :

Als wij in Tielt aankwamen zaten er menige grote karpers en bazen in de vest en wel eens hadden wij  ’s nachts stropende liefhebbers. Er zat geen enkele kleine vis op: een grote snoek belette de voortplanting. De vest stond vol waterkruid en vol stinkend vuil water. Twee dagen maaiden 2 werklieden het kruid onder water af, doch na 14 dagen tierden het kruid even goed. Welgevallen woonplaats voor rosse waterratten en waterkiekens.

Oude prentkaart van de pastorie in Tielt
(c)Erfgoedbank - prentkaart van André Van Cauwenbergh
Als ik nog onderpastoor was te Aarschot, kwam ik eens op mijne reis naar mijn broer, onderpastoor te Waanrode,  in Tielt en vanuit de eetplaats zag ik den bloemenhof vol leven. Ik vroeg aan Victorine, de nicht van E. H. Meulemans, wat dat alles was. En zij zegde, dat zijn de waterratten die over de bloemperken springen om katteke te spelen. Wij hebben hier ratten overhoop, rosse in ’t water en zwarte in den stal. Wij zelf hebben er eigenlijk binnen geen last van ondervonden.

Op de waterkiekens was het plaisant met de karabijn jacht te maken, maar zo aangenaam niet om ze op te eten, te olieachtig. Wij bevolkten de vest met eenden, doch geen hulp.
Van het Tielts kranske te Hekelgem brachten wij een koppel zwanen mede en na drij weken was het onkruid weg en het water zuiver en de zwanen hadden geen eten meer en gingen elders zoeken. Een bleef weg en de andere treurde ter dood.

Doch onze vest slijkte zo danig aan, dat ze in droge zomers gans waterloos was en wij konden er door gaan om het rottend hout uit te rapen. En aan het ruimen viel niet te denken. Naar schatting 400.00 fr. Daar konden wij niet over en aan de gemeente durfden wij het niet vragen.”

Trifon Vanhentenryk, Tielt

Dit artikel verschijnt op de lokale bladzijden van Tielt-Winge in Kerk&leven nummer 20 van woensdag 13 mei 2020.  Zelf abonnee worden: http://pastoralezonetielt-winge.blogspot.com/p/parochieblad.html

vrijdag 8 mei 2020

donderdag 7 mei 2020

Moederdag

In bijna alle landen ter wereld worden moeders wel op een of andere manier in de bloemetjes gezet, al gebeurt dit niet overal op dezelfde manier of op hetzelfde tijdstip.

In België wordt Moederdag op de meeste plaatsen gevierd op de tweede zondag van mei. Veel kinderen maken dan een mooie tekening of een cadeautje voor hun moeder.
De maand mei is ook een speciale maand voor Maria. Maria, als moeder van Jezus, kreeg een bijzondere opdracht. Ze werd door God uitgekozen om Zijn Zoon op de wereld te brengen. Zo is Maria voor veel gelovigen ook de moeder van alle mensen.

In deze coronatijden is het niet voor iedereen mogelijk om de moeders in levenden lijve te zien en in de bloemetjes te zetten. Van hieruit wensen we alle mama’s alvast een prachtige en liefdevolle Moederdag toe.

Maria Boodschap
Het moederschap van Maria vinden we op verschillende wijzen in de Bijbel terug. In het Evangelie van Lucas kondigt de engel Gabriel dat ze zwanger zou worden. Het feest van de Annunciatie wordt in de kerk gevierd op 25 maart. Het doet ons denken aan alle jonge moeders die vandaag vernemen dat ze een kindje verwachten. De moderne engelen zijn artsen en apothekers die de middelen aanreiken om de boodschap ter kennis te brengen.

Onze-Lieve-Vrouwbeeldje uit de Kerk op de berg in Tielt
Het geboortefeest van Kerstmis is wellicht het meest gekende en meest geliefde feest van alle tijden. We lezen erover in de evangelies van Lucas en Mattheus. Maria brengt haar kind ter wereld op een bescheiden plek nabij het stadje Bethlehem. Er is sprake van een stal of geboortegrot.
Engelen brengen de blijde boodschap aan herders en wijzen uit het Oosten gaan op kraambezoek en knielen uit eerbied bij het Kindje Jezus neer.

Vandaag zijn er bij ons goed uitgebouwde materniteiten waar baby’s veilig geboren worden of vroedvrouwen die de geboorte thuis begeleiden. We bidden vandaag voor allen die moeders bijstaan en ook voor zij die nog altijd in moeilijkere omstandigheden moeder worden.

Moeder op de vlucht
Volgens de Schrift moet het prille gezin vluchten naar Egypte omdat koning Herodes zich in zijn macht bedreigd voelt. Maria, Jozef en Jezus zoeken veiligere oorden op en gaan een tijdje in ballingschap. Wanneer het veiliger is, vestigen ze zich in Nazareth.

Ook vandaag zijn jonge gezinnen om één of andere reden op de vlucht: oorlog, hongersnood, natuurrampen, … We dragen deze familie en de moeders in ons hart en nemen ook hen in ons gebed op.

Veertig dagen na de geboorte brengt Maria haar kind naar de tempel in Jeruzalem om Hem naar joods gebruik aan God op te dragen. We kennen het feest onder de populaire naam van Maria Lichtmis dat gevierd wordt op 2 februari. De oude Simeon spreekt in de tempel een zegengebed over Jezus uit. Vragen we aan God dat hij alle kinderen, hun vaders én moeders zou beschermen.

Elk jaar met Pasen trekken Jozef en Maria naar Jeruzalem. Wanneer Jezus twaalf jaar is gaan ze er weer naartoe, zoals ze dat gewoon zijn. Als het feest voorbij is, keren ze terug naar huis. Maar Jezus blijft in Jeruzalem achter, zonder dat zijn ouders het merken. Doodongerust vinden Maria en Jozef hun kind pas na 3 dagen terug in de tempel van Jeruzalem waar hij zich onderhoudt met Schriftgeleerden en leraren.

Mama’s willen het beste voor hun kinderen en hopen dat ze veilig zijn. In deze coronatijden nemen ook in ons land de moeders hun kinderen onder hun vleugels en begeleiden ze de kinderen met de aanlooplessen. Op hun beurt werken leraren, onderwijzers en onderwijzeressen van thuis uit mee aan de opvoeding en opleiding. Van hieruit luiden we de klokken en brengen een groot applaus.

Altijd moeder
Maria is aanwezig met Jezus op een bruiloft in Kana waar Jezus volgens het Johannes een eerste teken stelt. Ze wijst Hem erop dat de wijn op is maar krijgt een teleurstellend antwoord “Wat heb ik met u te doen, vrouw?” Een andere keer zoeken Maria en zijn broers Jezus op in de synagoge waar Hij de Schrift uitlegt. Mattheus en Lucas schreven dat Jezus' moeder en broers hem dringend te spreken vroegen op een moment dat hij zich met anderen onderhield. Jezus weigerde dit en zei dat zijn leerlingen zijn echte moeder en broers waren.

Loslaten is niet altijd gemakkelijk. Uiteindelijk gaan kinderen hun eigen weg, de moederband blijft. We bidden in de meimaand voor alle moeders die voor hun kinderen een ruggensteun zijn.

Onze-Lieve-Vrouw ter Stokskes Roeselbergkapel
in Houwaart
Volgens de evangelist Johannes was Maria bij de kruisiging van Jezus aanwezig, samen met Johannes zelf, de geliefde leerling die door Jezus aan het kruis werd aangewezen als zoon van Maria. Toen Jezus haar zag staan naast "de leerling van wie hij veel hield", verklaarde hij hun moeder en zoon. "Vanaf dat moment nam deze leerling Maria in huis."

Na Jezus' dood bleef Maria kijken in welk graf hij werd gelegd en kocht zij met anderen geurige olie om het lichaam te balsemen. De laatste vermelding van Maria zegt dat zij zich in de periode na Jezus' dood, samen met de apostelen en haar zoons, vurig wijdde aan gebed.

Wanneer een kind lijdt dan heeft een moeder ook pijn. In de afgelopen weken zijn er moeders geweest die van hun kind te vroeg afscheid hebben moeten nemen. Omgekeerd verloren ook zonen en dochters hun moeder. Op voorspraak van Maria bidden we dat ze mogen opgenomen worden in de heerlijkheid van God, onze algoede Vader.

Aan alle moeders en aan alle vrouwen die een moederrol op zich hebben genomen wensen we vanuit onze parochie een opperbeste Moederdag!

Diaken Luc Claeys

Dit artikel verschijnt op de lokale bladzijden van Tielt-Winge in Kerk&leven nummer 19 van woensdag 6 mei 2020.  Zelf abonnee worden: http://pastoralezonetielt-winge.blogspot.com/p/parochieblad.html

woensdag 6 mei 2020

Gebed voor de meimaand

“Onder uw bescherming zoeken we onze toevlucht, o Heilige Moeder van God”.Zo luidt de aanhef van een gebed dat paus Franciscus schreef voor de komende Meimaand-Mariamaand in coronatijden. Het werd vanmiddag gepubliceerd en ik vond het zo sprekend dat ik het meteen vertaalde. U vindt het hierna. (Als illustratie een detailopname uit “Jezus aan het kruis met Maria en Johannes” van de Vlaamse meester Rogier van der Weyden, ca 1457).

“Onder uw bescherming zoeken we onze toevlucht, o Heilige Moeder van God”
In de huidige tragische situatie, waarin de hele wereld ten prooi valt aan lijden en angst, vliegen we naar u, Moeder van God en onze Moeder, en zoeken we toevlucht onder uw bescherming.
Maagd Maria, richt uw barmhartige ogen op ons te midden van deze coronaviruspandemie. Troost degenen die ontredderd zijn en rouwen om hun overleden dierbaren, die soms begraven worden op een manier die hen diep bedroeft. Sta dicht bij wie zich zorgen maken om hun dierbaren die ziek zijn en die, om de verspreiding van de ziekte te voorkomen, niet naast hen kunnen staan. Vervul met hoop wie zich zorgen maken over de onzekerheid van de toekomst en de gevolgen voor de economie en de werkgelegenheid.

Moeder van God en onze Moeder, bid voor ons tot God, de Vader van de Barmhartigheid, dat er een einde komt aan dit grote lijden en dat hoop en vrede weer dagen. Pleit bij uw goddelijke Zoon, zoals u dat in Kana deed, zodat de families van de zieken en de slachtoffers getroost worden en hun harten worden opengesteld voor vertrouwen.

 “Jezus aan het kruis met Maria en Johannes” van de
Vlaamse meester Rogier van der Weyden, ca 1457
(c) Wikipedia: Kruisiging van Scheut, Escorial
Bescherm de artsen, verpleegsters, gezondheidswerkers en vrijwilligers die zich in de frontlinie van deze noodtoestand bevinden en hun leven riskeren om anderen te redden. Steun hun heldhaftige inzet en verleen hen kracht, edelmoedigheid en een blijvende goede gezondheid.
Wees degenen nabij die de zieken dag en nacht bijstaan en de priesters die iedereen proberen te helpen en te steunen, vanuit hun pastorale zorg en trouw aan het Evangelie.

Heilige Maagd, verlicht de geesten van mannen en vrouwen die wetenschappelijk onderzoek verrichten opdat zij doeltreffende oplossingen vinden om dit virus te overwinnen.
Steun de nationale leiders, opdat zij met wijsheid en moedig en grootmoedig diegenen te hulp kunnen schieten die niet over de eerste levensbehoeften beschikken en sociale en economische oplossingen kunnen bedenken die geïnspireerd zijn door vooruitziendheid en solidariteit.

Maria, Allerheiligste, beroer ons geweten zodat de enorme middelen die worden geïnvesteerd in de ontwikkeling en opslag van wapens in plaats daarvan worden besteed aan het bevorderen van doeltreffend onderzoek naar de manier waarop dergelijke tragedies in de toekomst kunnen worden voorkomen.

Geliefde Moeder, help ons te beseffen dat we allemaal lid zijn van één grote familie en de band te erkennen die ons verenigt, zodat we in een geest van broederlijke solidariteit kunnen helpen om talloze situaties van armoede en nood te verlichten. Maak ons sterk in het geloof, volhardend in dienstbaarheid, vasthoudend in gebed.

Maria, Troost van de getroffenen, omhels al uw kinderen in nood en bid dat God zijn almachtige hand zal uitsteken en ons zal bevrijden van deze vreselijke pandemie, zodat het leven weer rustig zijn normale gang kan gaan.

Aan u, die op onze reis schijnt als een teken van verlossing en hoop, vertrouwen wij ons toe, o Goedertierene , o Liefdevolle, o Lieve Maagd Maria.

Amen.

Geert De Kerpel

(Originele tekst: https://www.vaticannews.va/…/letter-on-the-month-of-may-ful…)

Dit artikel verschijnt op de lokale bladzijden van Tielt-Winge in Kerk&leven nummer 19 van woensdag 6 mei 2020.  Zelf abonnee worden: http://pastoralezonetielt-winge.blogspot.com/p/parochieblad.html

dinsdag 5 mei 2020

Kerk: stenen of mensen?

Een aantal weken geleden keurde de gemeenteraad van Tielt-Winge een princiepsakkoord goed dat afgesloten werd tussen het gemeentebestuur en het aartsbisdom Mechelen-Brussel. Daarin staat dat 3 kerken in onze gemeente gaan herbestemd worden en één kerkgebouw een nevenbestemming kan krijgen. Twee kerken, één in Tielt en één in Winge, blijven behouden voor de eredienst en de Roeselbergkapel blijft behouden als bedevaartkapel.

Het verdwijnen van de typische dorpskerk maakt ongetwijfeld emoties los. Velen zijn er gedoopt, deden er hun eerste communie, ontvingen daar het sacrament van het vormsel, huwden er en velen van de dorpelingen kregen er ook een uitvaartplechtigheid. Maar valt het kerkgebouw ook samen met de geloofsgemeenschap?

Een verhaal uit het Zuiden
We zijn geneigd dat te denken. Voor ik aan de slag ging als diaken in Tielt-Winge werkte ik voor de katholieke hulporganisatie Kerk in Nood, dat vroeger Oostpriesterhulp heette. Deze vereniging steunt  projecten van de katholieke Kerk in het buitenland waaronder tal van bouwprojecten. Anders dan bij ons, groeit het aantal gelovigen in het Zuiden enorm aan.

Zo las ik onlangs over de parochie van de Heilige Drievuldigheid te Guilmaro, dat in het noordwesten ligt van Benin. Net als nagenoeg alle parochies in Afrika, strekt ze zich uit over een immens gebied met talrijke dorpen. Vele mensen moeten grote afstanden afleggen om de Heilige Mis te kunnen meevieren.

Het dorpje Damouti is de grootste buitenpost van de parochie. Hier staat een bescheiden lemen kapel, veeleer een hut eigenlijk, waar de gelovigen samenkomen om te bidden. Regelmatig komt de priester hier langs om de Heilige Mis te vieren. Als er geen priester komt vinden er toch gebedsvieringen o.a. ter ere van Maria, rozenkransgebeden en catechese plaats.

Het kleine lemen gebouw is veel te klein om plaats te kunnen bieden aan alle gelovigen. Tijdens de Heilige Mis staan meer dan de helft van de mensen die aan de viering deelnemen buiten. In het droogteseizoen zijn ze niet beschermd tegen de verschroeiende zon en de immense hitte en in het regenseizoen zijn ze blootgesteld aan hevige regenbuien. Bovendien is het zeker niet gemakkelijk om de erediensten te volgen wanneer men buiten staat.

Lemen hut doet dienst als kapel (c) Kerk in Nood
Het aantal gelovigen blijft maar toenemen. Elk jaar vinden er vele doopsels plaats. 60 procent van de inwoners van de parochie volgen traditionele Afrikaanse godsdiensten. Toch staan velen van hen open voor de Blijde Boodschap van Christus.

De gelovigen zouden heel graag over een grotere kapel beschikken. Aangezien ze op eigen kracht de middelen daarvoor niet kunnen bijeenkrijgen, heeft de pastoor Noel Kolida zich vol vertrouwen tot Kerk in Nood gewend, met de vraag of de organisatie zou kunnen helpen met geldelijke steun.

Wat valt er op in dit verhaal?
De parochie is heel uitgestrekt. Vaak is de oppervlakte van zo één parochie te vergelijken met een Vlaamse provincie bij ons. Niet alle dorpen beschikken over een eigen gebouw voor de eredienst. Als ze de Heilige Mis of een gebedsdienst willen bijwonen, moeten de mensen daarvoor vaak uren stappen. De parochiepriester die verantwoordelijk is voor zo een parochie kan maar enkele keren per jaar de Mis opdragen op een plek waar wel een gebouwtje is voor de eredienst. Op andere zondagen bidden de mensen een rozenkransgebed, volgen een gebedsdienst of krijgen catechese. Daarvoor zorgen catechisten, dat zijn goed opgeleide gelovigen die de lokale gemeenschap bijstaan. Toch heerst er een enorme geestdrift en groeit de gelovige gemeenschap aan. Wanneer de priester langs komt om de eucharistie op te dragen, staat meer dan de helft van de parochianen buiten het gebouw. Het kerkgebouw is dus niet bepalend voor de groei en de levendigheid van een gemeenschap. Daarover gaat ook de tweede lezing van deze zondag 10 mei 2020. Iets verder in het blad kan je de officiële tekst lezen van de liturgie: https://www.bijbelhuiszevenkerken.be/blog/2014/05/12/lectionarium-18-mei-2014/#TweedeLezing. Hieronder vind je dezelfde passage uit de Eerste Brief van de apostel Paulus, maar dan in gewone taal.

De kerk als Gods tempel (1ste brief van de apostel Petrus, hoofdstuk 2, vers 4 t.e.m. 9)
God zegt in de heilige boeken: «Ik heb op de berg Sion de eerste steen gelegd voor mijn tempel. De steen die ik gekozen heb, is kostbaar en sterk. Je kunt er veilig op bouwen.»

Jezus Christus is de kostbare steen die God uitgekozen heeft. Hij is de levende steen. Want God heeft hem weer levend gemaakt, nadat de mensen hem gedood hadden. Jullie zijn in hem gaan geloven, en daardoor zijn jullie nu ook levende stenen. Samen zijn jullie Gods tempel.
Jullie brengen offers aan God, als heilige priesters. Jullie offer is het dienen van God door goed te leven. Want dankzij Jezus Christus doen jullie wat God wil.

Voor jullie is Jezus Christus de kostbare steen die God uitgekozen heeft. Want jullie geloven in hem. Maar voor ongelovigen is hij een gevaarlijke steen, een steen waarover ze struikelen. Ongelovigen lijken op bouwers die de belangrijkste steen van een gebouw weggooien. Want zij zijn ongehoorzaam aan de woorden van God. Dat heeft God zo bepaald.

Gods heilige volk
Jullie zijn door God ​uitgekozen, en jullie horen bij hem. Nu zijn jullie een ​heilig​ volk, een volk van ​priesters. God heeft jullie uit de duisternis geroepen om te leven in zijn schitterende licht. Nu kunnen jullie iedereen vertellen over de grote wonderen van God.

Stenen zijn mensen
Volgens de apostel Petrus bestaat de kerk wel degelijk uit stenen, maar het gaat om levende stenen. Het zijn de mensen die in Jezus Christus geloven, die Hem als de hoeksteen van hun leven beschouwen; die samen de kerkgemeenschap opbouwen. Niet het gebouw, maar de mensen vormen de kerk.

Verder zegt Petrus ook dat gans het volk een priesterlijke taak heeft. We hoeven niet te zitten wachten op priesters om een gelovige gemeenschap te vormen. Iedereen kan nu al vertellen over God, over zijn wonderlijke kracht in ons leven.

Het is een boodschap ook aan de gelovigen vandaag in Tielt-Winge. Het christelijke leven in onze gemeente kan bloeien als wij Jezus aanvaarden als de kern van ons leven en Hem willen dienen door onze inzet voor anderen, door over Hem te vertellen en door actief deel te nemen aan de vieringen, waar ze ook plaats vinden.

Luc Claeys, permanent diaken

Dit artikel verschijnt op de lokale bladzijden van Tielt-Winge in Kerk&leven nummer 19 van woensdag 6 mei 2020.  Zelf abonnee worden: http://pastoralezonetielt-winge.blogspot.com/p/parochieblad.html

„Da Pacem, Domine“


Een pareltje in de reeks virtuele optredens vanuit de Litouwse stad Vilnius.
Heer, geef ons uw vrede.

zondag 3 mei 2020

Eucharistieviering om 10 uur en 11 uur

Op zondag 3 mei kunt u de eucharistie om 10:00 uur mee volgen op radio en televisie vanuit de Sint-Servaasbasiliek in Grimbergen bij de norbertijnen. Op de website eucharistie.info vindt u een overzicht van allerlei andere streamingdiensten (uitzendingen via het internet) van priesters en religieuze gemeenschappen. Parochieadministrator Felix Van Meerbergen zendt zijn viering uit om 11.00 u via zijn Facebookprofiel:https://www.facebook.com/felix.vanmeerbergen



https://www.vrt.be/vrtnu/livestream/


vrijdag 1 mei 2020

Thuiskerken en kapelletjes

Bij het ter perse gaan van het nummer 18 (29 april) van Kerk & Leven- waarin dit artikel verscheen - zijn eucharistievieringen in kerkgebouwen nog niet toegelaten tot en met zondag 3 mei. Ondertussen is deze datum alweer opgeschoven naar zeker 17 mei. de vieringen op radio en tv en de missen die via het internet worden uitgezonden, maar de betrokkenheid is niet dezelfde als in een kerkgebouw.

De vraag rijst hoe we ons geloof dan wel kunnen beleven. Er zijn natuurlijk

Er zijn nog andere mogelijkheden en daarvoor kunnen we teruggrijpen naar de wijze waarop de eerste christenen samenkwamen. In de eerste drie eeuwen van onze tijdrekening bestonden immers nog geen kerkgebouwen. De eerste christenen vierden eucharistie in privé-huizen of op de graven van martelaren.

Je kunt dus van je eigen woning op zondag een huiskerk maken. Wellicht heb je thuis wel een hoekje waar je een kaars kunt aansteken en een kruisbeeld kunt zetten. Leg een passend tafelkleedje en zoek een boeket veldbloemen bij elkaar om het kruisbeeld te eren. Een kleine Bijbel, gebedenboek of volksmissaal kan helpen om tot gebed te komen. Een Mariabeeld aan de zijkant van je thuisaltaar vervolledigt je bidhoekje.

Samen met de gezinsleden zijn we nu klaar voor de huisliturgie. Ben je thuis alleen, dan kan je eventueel iemand via Skype of Messenger in een videotelefoongesprek uitnodigen om samen te bidden.

Volgende zondag zou je volgend schema kunnen hanteren:

Kruisteken: In de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.  Amen

Openingsgebed: Goede God, Jezus heeft ons gezegd: ‘waar twee of drie mensen in mijn naam samen zijn, ben Ik in hun midden’. Moge Hij nu ook in ons midden zijn, ook al zijn wij ruimtelijk van elkaar gescheiden. Vandaag vieren wij de verrijzenis van uw Zoon Jezus Christus, het nieuwe leven, dat de dood heeft overwonnen. Wij bidden met Hem die in de eenheid van de Heilige Geest met U leeft en heerst in alle eeuwigheid. Amen.

Evangelie: Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Johannes 10,1-10. (zie verder in dit nummer.

- Praat met elkaar over dit evangelie en vertel aan elkaar wat u getroffen heeft in di stukje evangelie.
- Wie is voor u een goeder herder?
 - Voor welke schapen kunnen wij zorgen?
- Wie zijn de rovers  en dieven die ons bedreigen en hoe kunnen we ze afhouden?
- Hoe kunnen we Jezus navolgen als goede herder?

Zing een gepast lied. Voor deze zondag:

Mijn herder zijt Gij, o mijn Heer

Refrein: Mijn herder zijt Gij, o mijn Heer,
Aan niets ontbreekt het mij;
ik vrees nu geen gevaren meer,
Gij staat mij altijd bij.

In groene beemden voert Gij mij,
waar Gij mij rusten doet.
Aan frisse wateren laaft Gij mij,
verkwikkend mijn gemoed.

Langs veilige paden leidt Gij mij,
omwille van Uw Naam.
Langs donkere krochten ga ik vrij,
Gerust want wij zijn saam.

Bid samen een Onze Vader en Weesgegroet

Slotgebed: We bidden het gebed voor roepingenzondag van bisschop Lode Aerts (zie elders in dit nummer)

Zegen
U kunt elkaar om de beurt zegenen en daarbij de naam noemen van de ander(en): NN, God houdt van jou/jullie, Hij zegent je/jullie en Hij begeleidt je/jullie ieder moment in je leven. Wanneer één de zegen uitspreekt, kunnen alle namen worden genoemd: NN, God houdt van ons, Hij zegent ons en Hij begeleidt ons altijd.

Mariakapelletjes
Naar de kerk kunnen we niet gaan en veel van onze kerkgebouwen zijn omwille van veiligheidsredenen gesloten, maar de talrijke kapelletjes langs onze wegen in Tielt-Winge zijn altijd open. Heb je zo een kapelletje in je buurt, dan kan je die in de meimaand met bloemen tooien. Bij goed weer kan je de korte dienst met je huisgenoten ook bij zo een kapelletje bidden. Of je kan samen een rozenkrans bidden en een Marialied zingen. Vermijd wel om samen te komen met anderen want samenscholingen zijn niet toegelaten.

Heb je zelf een thuisliturgie gehouden of een kapelletje versierd en erbij gebeden, stuur ons dan zeker een foto op! (parochiebladtieltwinge@gmail.com)

Luc Claeys en Bernadette Craeninckx