Volgende zondag 2 december 2018 begint de advent; het is voor mij één van de mooiste tijden van het jaar. Ik kijk er geweldig naar uit: het ontsteken van de kaarsen op de adventskrans thuis en in de kerk, het bidden opdat de Heer zou komen, de adventsliederen en de kerstsfeer die het huis in sluipt.
Elk jaar opnieuw geeft de organisatie Welzijnszorg ook die mooie adventskalender uit met gebeden, met een bezinning, een verhaal van een project dat wordt ondersteund. Net als vorig jaar blader ik graag samen met u door deze kalender.
Dit artikel staat ook op de lokale bladzijden van Kerk&leven van de Federatie Tielt-Winge:
Op de eerste pagina staat een mooi gebedje om de advent in te zetten. Je kunt het eigenlijk elke ochtend van de advent bidden:
Goede God Laat deze advent een nieuwe start zijn, het beginpunt van mijn inzet. Open mijn ogen voor wie ongezien blijft. Open mijn oren voor wie wakker roept. Open mijn handen voor wie zijn leven met mij wil delen. Open mijn hart voor oprechte warmte. Laat deze advent de start zijn van uw droom voor de wereld. Amen.
De vereniging Welzijnszorg vestigt dit jaar de aandacht op de gevolgen van kinderarmoede in de schoolresultaten. De slogan luidt: "1 op 5 loopt school in de buitenbaan". We zullen er in de vieringen en in onze adventsbezinning van donderdag 13 december om 20:00 uur in de Sint-Joriskerk van Winge wat meer over vertellen. Noteer alvast deze datum in uw agenda.
Kinderen uit gezinnen in armoede, zegt Welzijnszorg, hebben meer kans op slechtere schoolresultaten, op zittenblijven, op schoolmoeheid. Dat wilt niet zeggen dat ze minder talent hebben. Met hun actie 'Samen Tegen Armoede' wil Welzijnszorg vzw werk maken van gelijke kansen.
Juf Lieze, een jonge leerkracht uit een Gentse school getuigt: "We zien regelmatig dat het middagmaal dat de kinderen meekrijgen de restjes van de vorige dag zijn: een stuk pizza of wat frieten. Het gebeurt ook dat de ouders van kinderen zich komen opwarmen in de schoolgangen. Dat zijn voor ons stuk voor stuk signalen dat er wel eens sprake zou kunnen zijn van armoede in de thuissituatie."
Samen met de tekst uit het Evangelie van deze zondag kunnen we bidden: "Weest dus te allen tijde waakzaam en bidt, dat ge in staat moogt zijn te ontkomen aan al die dingen die zich gaan voltrekken, en stand moogt houden voor het aangericht van de Mensenzoon."
Wereld Missie Hulp (WMH)
is een christelijke non-profitorganisatie die via het inzamelen van kleding
mensen in nood helpt. Een deel van de kleding gaat rechtstreeks naar mensen die
het nodig hebben. De rest wordt verkocht en met de opbrengst ervan steunt WMH projecten
over de hele wereld. Wens je meer te weten over WMH? Bekijk dan zeker de
website: www.wereldmissiehulp.be.
Op de blog van WMH lazen we het
volgende over een project in Oeganda:
Adullam Primary School in Mbarara
Goed nieuws uit Oeganda! Dankzij
de financiële steun van WMH kan vzw Cunina verder gaan met de renovatie en bouw
van de Adullam Primary School in Mbarara (Oeganda).
De Adullam Primary School is een
school met 600 leerlingen, waarvan een groot deel weeskinderen. Deze kinderen
verblijven permanent op school. Naast onderwijs, krijgen ze er eten, onderdak
en medische zorgen.
In 2015 realiseerde Cunina met de
hulp van WMH een nieuwe slaapzaal en sanitairblok voor de jongens. Nu is het
slaapgedeelte van de meisjes aan de beurt. De bestaande slaapzaal wordt
gerenoveerd. Ook wordt er een nieuw sanitairblok gebouwd. Op dit moment moet
het water aangeleverd worden per camion, wat veel geld kost. De nieuwe douches
en toiletten krijgen een systeem dat voor permanente watertoevoer zorgt via een
waterput, watertanks en een waterpomp die wordt aangedreven door zonne-energie.
Breken we in 2018 een record?
Vorig jaar zamelden we in totaal
1500 kg in. Doen we dit jaar beter? We zijn benieuwd.
In november organiseert de
federatieTielt-Winge een inzamelactie ten voordele van Wereld
Missie Hulp. Je
kan kleding, schoenen, linnen en dekens brengen:
Vrijdag 16 november:
Bernadette
Craeninckx, Binkomstraat 59 in Meensel tussen 09:00-18:00u
Zaterdag 17 november:
Sint-Denijskerk,
Halderstraat in Houwaart tussen 17:30-18:00u
Zondag 18 november:
Sint-Mattheuskerk,
Binkomstraat in Meensel tussen 08:30-09:00u
Onze-Lieve-Vrouwkerk,
Bergstraat in Tielt tussen 10:00-10:30u
Zaterdag 24 november:
Sint-Martinuskerk,
Optielt in Tielt tussen 17:30-18:00u
Zondag 25 november:
Sint-Pieterkerk, Kerkstraat, Kiezegem tussen 08:30 – 09:00u
Pastorie Kiezegem, Kerkstraat 12 in Kiezegem tussen 10:00-12:00u
Sint-Joriskerk,
Leuvensesteenweg in Winge tussen 10:00-10:30u
Bij het doneren van kledij
tijdens deze actie steun je dus rechtstreeks mensen die het nodig hebben!
Homilie van de viering in Sint-Martinus Tielt-Winge: patroonsfeest, zondagsviering, herdenking van de slachtoffers uit beide wereldoorlogen
Sfeerbeelden:
Broeders en zusters,
We hoorden het verhaal van twee
weduwen: eentje uit het Oude Testament, ten tijde van koning Achab, de koning
van het Noordrijk Israël (871-852 v. Chr.) en eentje in de tijd van Jezus’ leven,
in de jaren dertig van het begin van onze tijdrekening: https://dagelijksevangelie.org/NL/gospel/2018-11-11 Als je in de Bijbel het
woordje weduwe hoort, dan moet je er altijd denken dat aan een categorie
van mensen die totaal aan hun lot overgelaten is: weduwen, wezen,
vreemdelingen. Ze waren kwetsbaar, arm en hulpeloos. Als een weduwe geen kinderen
had, waarop ze eventueel kon rekenen, dan was ze veroordeeld tot de bedelstand.
Bij deze herdenkingsdag van de beide
oorlogen, gingen mijn gedachten naar al die vrouwen uit de beide oorlogen die
op een dag de melding kregen dat hun man of zoon gedood waren in de strijd of
in een gevangenenkamp. De verhalen uit de eerste wereldoorlog zijn geschiedenis
geworden die je nog op tv ziet of leest in boeken. De herinneringen van die
trieste boodschap, hoor ik wel nog af en toe in Meensel-Kiezegem van de nu
bejaarde kinderen die hun vader verloren: hoe er thuis moest gezwoegd worden om
de boerderij verder te zetten, krachtige vrouwen die het beste van zichzelf
gaven om het gezin recht te houden en een inkomen te verwerven.
Broeders en zusters, terwijl wij nu
straks kransen gaan leggen en eerbetoon brengen aan de slachtoffers van de
wereldoorlogen en nadien een aperitiefje drinken, komen er wellicht weer nieuwe
weduwen bij: in Jemen, in Oost-Congo, in Syrië, in het Oosten van Oekraïne en
op al die andere plaatsen waar gevochten wordt.
Deze week las ik het verhaal van een
weduwe uit Syrië. Ze woont in de Vallei der Christenen,
een landelijke regio in Syrië dichtbij de grens met Libanon. Daar helpt de
lokale Kerk dankzij de steun van de pauselijke stichting Kerk in Nood (het
vroegere Oostpriesterhulp) duizenden families die door de oorlog ontheemd zijn
en in uiterste nood verkeren. Bekijk haar verhaal in de onderstaande video:
Rasha Drazy was
slechts 23 jaar toen ze vernam dat haar man Michael gestorven was. De
jonge vrachtwagenbestuurder reed van de Vallei der Christenen naar Damascus. Op
een dag werd hij beschoten door een sluipschutter en overleed onmiddellijk.
Rasha verloor niet alleen haar jonge echtgenoot, maar ook de financiële
middelen om haar familie te onderhouden. Als moeder van twee kinderen
bevond zij zich al in een verschrikkelijke situatie toen het gewapende conflict
nog maar net begonnen was.
“We woonden in Damascus, maar we zijn naar Marmarita gevlucht
omwille van de dagelijkse bombardementen in de hoofdstad. Slechts enkele
maanden nadat we hier toekwamen in 2012, werd mijn man vermoord.”, vertelt
Rasha met een blik die doordrongen is van de pijn die ze ondanks haar jonge
leeftijd al heeft moeten doorstaan. Haar kinderen Michael en Rachel zitten
naast haar. Ze zijn 10 en 8 jaar oud. “Het leven was al moeilijk vóór de dood
van mijn man. De kinderen konden niet meer naar school gaan omdat de school
gesloten werd wegens de oorlog. We leefden verder van het weinige spaargeld dat
we hadden totdat Michael opnieuw werk vond.”
Verhalen zoals deze hoor je in het hele land. De aangrijpende
getuigenis van duizenden vrouwen – allemaal ‘Moeders Courage’ – die door de
oorlog hun kinderen en echtgenoten verloren hebben. Ze verliezen dan niet
alleen hun dierbaarste geliefden, maar ook hun bron van inkomsten voor het
gezin.
Meer dan 2000 families krijgen maandelijks noodhulp van Kerk in
Nood via het hulpcentrum Sint-Pieter van de melkitische katholieke Kerk in
Marmarita. “Deze hulp heeft ons opnieuw doen geloven en hoop gegeven,” vervolgt
Rasha, “we hebben de Kerk van dichtbij ervaren en dat heeft ons aangespoord om
ons meer te engageren voor deze gemeenschap. Ikzelf maak deel uit van het
vrijwilligersteam dat de noodhulp voor de ontheemde families in de Vallei der
Christenen coördineert”. Terwijl ze thee brengt, vertelt Rasha Drazy dat ze op
een dag, in plaats van weg te zinken in wanhoop, besloot om anderen te helpen
die net als zij doorheen de ergste periode van hun leven gaan. “Met de situatie waarin we leven is het
moeilijk te weten wat de toekomst ons zal brengen. Dus moeten we zo goed
mogelijk van dag tot dag proberen te leven met het weinige dat we hebben. Ik
probeer het geloof en de vreugde van dichtbij Jezus te zijn, door te geven aan
mijn kinderen. Dat helpt ons om de hoop niet te verliezen in deze moeilijke
tijd.”
Rasha die als vrijwilligsters werkt en zich engageert in de nood
aan anderen vluchtelingen, is voor mij de arme weduwe uit het Evangelie van vandaag, zij
die alles verloren heeft en toch nog van
zichzelf geeft aan anderen.
Broeders en zusters, er komt soms kritiek naar de Kerk toe dat we
ons inzetten voor die mensen omdat we enkele honderden naar hier gehaald hebben
via de humanitaire corridors en dat we ze nu moeten opvangen. Er wordt gezegd
dat we het niet aankunnen, er geen geld voor hebben, dat vluchtelingen onze rijkdom
vernietigen of dat de opvang van één vluchtelingengezin uit Syrië zelfs het budget van de gemeente zou verkwisten.
Maar, Libanon, een arm land zo groot als vier Vlaamse provincies met 4
miljoen inwoners, vangt 2 miljoen vluchtelingen op: dat is 1 op 2. Jordanië vangt er wellicht
een miljoen op. Het land bestaat overwegend uit vluchtelingen: Palestijnen uit
de oorlogen in de jaren zestig, Irakezen uit de oorlogen van de jaren 80,
Syriërs uit het recente conflict.
Broeders en zusters, het zit in de kern van onze Blijde Boodschap om troost te bieden
aan armen en zwakken. Daarom helpt de katholieke Kerk, en met kerk bedoelen we de gemeenschap
van gelovigen, oorlogsslachtoffers, vrouwen, weduwen en moeders om hun bijzonder
moeilijke situatie te doorstaan.
Het Evangelie van de 32ste zondag roept ons op de herdenkingsdag van WOI op om zich te
bezinnen of we in de rol stappen van Schriftgeleerden of weduwen. Treden we in
het voetspoor van Sint-Maarten, volgen we Jezus. Dat is de vraag die ons vandaag wordt gesteld. Luc Claeys p.di.
Op 1 november vierden we het Feest van Allerheiligen
en herdachten we overleden vrienden en familieleden. We baden voor hun
zielenrust in de hoop op de verrijzenis met Jezus Christus op de laatste dag. Vele
mensen bezochten het kerkhof of de gemeentelijke begraafplaatsen van
Tielt-Winge. We trokken op Allerzielen met onze camera de gemeente rond om
sfeerbeelden te trekken. Op zaterdag 3 en zondag 4 november werden tijdens de
vieringen speciaal gebakken Sint-Hubertusbroodjes gezegend. We beschouwen ze al
lang niet meer als effectieve bescherming tegen hondsdolheid. We zegenen ze wel
om te vragen dat onze Heer ons de kracht zou geven om zorgzaam om te springen
met de schepping, de planten en dieren die de mens in bruikleen heeft gekregen.
Opgelet wegens wapenstilstand is er deze week een gewijzigd schema van de vieringen!
32ste zondag door het jaar
Za
10 nov. Sint-Joris-Winge (!) 18:00 uur Gebedsdienst
Zo 11 nov Sint-Pieter
Kiezegem 09:00 uur Eucharistie
Zo 11 nov Sint-Martinus Tielt (!) 10:00 uur Herdenkingsviering wapenstilstand