Dit was 2018! Een gezegend 2019.

Met deze video blikken we terug op enkele hoogtepunten bij de Kerk in Tielt-Winge. Er gebeurde meer dan wat we in deze 8 minuten kunnen weergeven. We beleefden veel deugddoende momenten en daarvoor zijn we dankbaar.
Van harte een voorspoedig nieuwjaar. Dat de Heer u allen overvloedig moge zegenen.

Vanwege diaken Luc Claeys, priester Paul Schotsmans en de pastorale stuurgroep, de parochiemedewerkers en de kerkfabrieken.

Kersthomilie

Beste mensen, broeders en zusters,

We zijn hier bijeen voor misschien wel het mooiste kerkelijke feest van het jaar. We hoorden (zo pas – gisterenavond) het aloude verhaal van Jozef en Maria die naar Bethlehem reisden omdat de keizer een volkstelling wilde houden in zijn rijk. Terwijl het koppel in die stad is, wordt Jezus geboren. Of dat historisch allemaal zo gebeurd is, dat is niet te achterhalen. Het verhaal over de geboorte van Jezus is geschreven om te vertellen wat de betekenis is van Jezus voor de mensen.

Intrede in de kerstviering van Sint-Joris-Winge met het Kindje
Jezus en het Vredeslicht uit Bethlehem

In deze donkere tijd van het jaar zijn mensen op zoek naar het licht. Overal in de straten hangt feestverlichting, ook bij ons thuis hebben we de kerstboom met lichtjes getooid. En in ook in onze kerken hebben we met dat licht gespeeld, week na week hebben we in de advent een bijkomende kaars aangestoken om de komende geboorte van Jezus aan te kondigen. Hier in ons westers halfrond heeft dat verlangen naar licht natuurlijk te maken met het feit dat we ons in de winter bevinden en uit zien naar de dagen waarop we meer zon te zien krijgen. Maar ook in de Evangelieverhalen is wordt er verband gelegd tussen Jezus en licht.  In het verhaal van kerstavond is er sprake van licht: de Engel van de Heer wordt omstraald door de glorie van de Heer. En in het verhaal van 6 januari – wanneer de drie koningen op kraamvisite komen – is er sprake van een ster.

Vredeslicht uitdelen met harpen op de achtergrond

Mensen zijn niet alleen letterlijk op zoek naar het licht. Mensen die in duisternis leven zijn op zoek naar licht; mensen die in armoede leven zijn, willen dat de ellende ophoudt en willen licht zien aan eind van de tunnel. Mensen die duistere gedachten hebben en het niet meer zien zitten, willen dat weer helder wordt in hun hoofd. Mensen die geen thuis hebben en geen licht om aan te steken omdat op straat wonen of in opvanghuis leven, hunkeren ook naar de gezellige warmte van een kerstavond. Het is juist aan al die mensen die in het donker leven dat het Kerstkind licht wil brengen. Dat is wat de volwassen Jezus gedurende zijn volwassen leven gedaan heeft.

Met Kerstmis vieren we dat God als mens onder is komen wonen, en Hij wil daarmee laten zien dat Hij van alle mensen evenveel houdt. Hij herstelt ze in hun waarde. Daarom zegt de engel: “Heden is u een redder geboren”, een redder, een Verlosser, iemand die je weer helemaal terugbrengt in je waarde. Heel veel mensen verlangen daar naar.

We mogen niet alleen naar de duistere kant kijken van de wereld maar ook naar al het goede dat gebeurt in onze samenleving. Er is gelukkig ook nog veel samenhorigheid en medeleven,  bij jonge en oudere mensen. Denk maar aan mantelzorgers, vrijwilligers, iedereen die zich inzet voor goede doelen. Dat gebeurt allemaal midden onder ons, onder alle mensen, heel dicht in de buurt, naast ons. In al die mensen herkent een christen het werk van God, het navolgen van Jezus’ werk en leven. Het is God die leeft onder ons, als mens.

Een Zalig Kerstfeest uit Meensel-Kiezegem

Wie op die manier leeft, is een vredestichter. Dan kunnen we met de engel zeggen: Eer aan God in den hoge en op aarde vrede onder de mensen in wie Hij welbehagen heeft of zoals het vroeger vertaald werd – eer aan God en vrede op aarde aan alle mensen van goede wil. Dat is de Blijde Boodschap en het is onze opdracht als christen om die aan andere mensen uit te dragen. Het is vrede die veel meer is dan afwezigheid van oorlog. Een vreedzaam leven is volgens de Bijbel een goed, gezond en veilig leven, onder de bescherming van God. Er heerst welvaart en mensen leven in harmonie met zichzelf, met anderen en met God.

Daarom hebben we het Vredeslicht uit Bethlehem naar onze kerken in Tielt-Winge gebracht. Het vredeslicht werd in de Palestijnse stad, de geboortestad van Jezus ontstoken en door een Oostenrijkse scout, Niklas, naar Oostenrijk gebracht. Vanaf zondag 16 december werd het in de rest van Europa verspreid en zondagavond zijn we het in een ophaalpunt met enkele parochiemedewerkers van Tielt-Winge gaan ophalen. Vanavond willen we het aan u allen meegeven in de hoop dat u het ook zou willen verdelen aan andere mensen en hen vragen: wil jij ook een vredesstichter zijn? Wil jij ook de boodschap van Jezus verder uitdragen?  Daarom gaan we het nu aansteken aan windkaarsjes zodat u het veilig mee kan nemen naar huis. Straks na de mis – wanneer we u wegzenden met het traditionele zinnetje: “Ga nu allen heen in vrede” kunt u een kaarsje meenemen. Als we het allemaal meenemen van wordt dat kleine vlammetje uit Bethlehem een oceaan van vuur, een vuurzee, een zee van warmte en geestdrift.

Een Zalig Kerstfeest

Wil jij ook een vredeslichtje zijn? Kom dan naar onze kerstvieringen.

Het Evangelie op kerstavond eindigt met de woorden: Opeens voegde zich bij de engel een hemelse heerschare; zij verheerlijkten God met de woorden: 'Eer aan God in den hoge en op aarde vrede onder de mensen in wie Hij welbehagen heeft.'

In de kerstvieringen van onze parochiefederatie zullen we het Vredeslicht uit Bethlehem verdelen. Het initiatief ontstond in Oostenrijk. Het Vredeslicht wordt elk jaar met een kind uit Oostenrijk opgehaald in het Palestijnse Bethlehem en wordt met een bijzondere lantaarn door Austrian Airlines, de Oostenrijkse luchtvaartmaatschappij, overgevlogen van Tel Aviv naar Linz in Oostenrijk. Van daaruit wordt het verdeeld over heel Europa.

Het vredeslicht wordt verspreid over gans de wereld.
Hier staat het in Třebíč in Tsjechië.
(c) Jiří Sedláček

Op 16 december kwam het Vredeslicht in België aan. Enkele parochianen brachten het Vredeslicht vanuit Boutersem, het lokale verdeelpunt voor het Hageland, naar de Sint-Pieterkerk van Kiezegem in Tielt-Winge.

De vierde zondag van de advent valt amper een dag voor we het Kerstfeest vieren. In de eerste lezing zegt de profeet Micha: "Uit jou, Bethlehem in Efrata, te klein om tot Juda's geslachten te behoren, uit jou komt iemand voort die voor mij over Israël zal heersen." (Micha 5,1).  In de adventskalender van Welzijnszorg lezen we dat God heel vaak grootse dingen doet met kleine mensen. Ook wij komen daarvoor in aanmerking. Ook wij zijn geroepen om net als het kleine Bethlehem, net als Maria, Gods droom voor de mensen gestalte te geven. Dat kan al in onze kerstvieringen zoals je hieronder kunt lezen.

Op kerstavond en Kerstdag zullen we het Vredeslicht verdelen in de kerstvieringen van onze parochiefederatie:

24 december 2018 kerstavond
Sint-Joriskerk te Winge in de kerstviering om 18:00 uur
Onze-Lieve-Vrouwkerk te Tielt in de kerstviering om 22:00 uur
Sint-Denijskerk te Houwaart in de middernachtmis om 24:00 uur

25 december 2018 Kerstdag
Sint-Mattheuskerk te Meensel-Kiezegem in de hoogmis om 09:00 uur
Sint-Martinuskerk te Tielt in de hoogmis om 10:30 uur

Het Vredeslicht wordt aangeboden in een windlichtje waarmee je het vredesvuur mee naar huis kan nemen. (2 euro). Je kan natuurlijk zelf ook een kaars meebrengen, vb. een theelichtje in een confituurbokaal, om het vredesvuur naar huis te dragen. Houd het vooral niet voor jezelf, maar deel het met zoveel mogelijk mensen om je heen.

De parochiemedewerkers en de pastorale ploeg wensen u  allen een Zalig en Vredevol Kerstfeest!

Luc Claeys, diaken

Stemmige advent in de Sint-Joriskerk van Tielt-Winge op donderdag 13 december 2018.

Verheug je!

Op woensdag 12 december staat er een verhaaltje uit het dagboek van Robby in de adventskalender van Welzijnszorg. Robby heeft van school een factuur meegekregen maar hij durft ze niet aan zijn moeder overhandigen. Hij schrijft in zijn dagboek:

"Wat heb ik gedaan?! Nu kan ik de schoolrekening niet meer aan mama geven. De brief lag al langer dan een week op de bodem van mijn boekentas. Ik durfde niet. Mama heeft al zo veel zorgen de laatste tijd. Ik wil haar niet nog meer ongelukkig maken.
En gisteren was mama eindelijk een keer blij. Ze stond te zingen in de keuken en ook Jordy was aan het lachen, dan kon ik toch niet met de schoolrekening afkomen?

Ik heb het probleem zelf aangepakt: verscheurd en in een rioolputje gegooid. Opgelost! Voor even dan toch. Ik dacht dat ik blij zou zijn, maar ik voel me vooral ongerust. Ik heb iets doms gedaan. Directeur Joëlle gaat het zeker ontdekken. Ze zal wel boos worden. En mama verdrietig. En dat is net wat ik niet wilde. Wat ik ook doe, het is nooit goed.

Ik hoop dat het binnenkort beter gaat. Dan hoeft Jordy zich geen zorgen te maken over dit soort dingen. Hij is nog zo klein. Hij mag niet ongerust zijn. Soms is hij een ettertje, maar hij is vooral mijn kleine broertje en mijn grote schat. Maar dat laatste mag hij niet weten."

In het Heilig Grafinstituut van Turnhout denken leerkrachten creatief na over de kosten voor de leerlingen. Ze willen de leerlingen alle kansen geven. Financiële zorgen zouden geen drempel mogen vormen. Het is vooral in de technische richtingen dat de leerlingen vaak veel en duur materiaal nodig hebben.

Voor de richting Haarzorg bijvoorbeeld is de vakleerkracht op zoek gegaan naar goedkoper materiaal. Waar deze richting vroeger 1000 euro bedroeg, kost die nu maar 450 euro. Worden de leerlingen slechtere kappers omdat ze goedkoper materiaal gebruiken? De school denkt alvast van niet.

Ook in andere richtingen werden prijsbewuste keuzes gemaakt. Atlassen krijgen de leerlingen van school en voor rekenmachines werd een beroep gedaan op het systeem van groepsaankopen. Welzijnszorg heeft dit jaar een bewustmakingscampagne opgezet om het probleem van de onbetaalde schoolfacturen aan te kaarten.

Aanstaande zondag is het Gaudete zondag, de 3de zondag in de Advent die in het teken staat van de vreugde. De collecte in de kerk van dit weekend is bestemd voor Welzijnszorg - Samen Tegen Armoede. Mogen mensen in armoede zich verheugen op jouw steun?

Diaken Luc Claeys

Wie mag op jou rekenen?

Volgende zondag ontsteken we de tweede kaars op onze adventskrans. De adventskalender van de organisatie Welzijnszorg begeleidt me op de weg naar Kerstmis. Op woensdag mogen we altijd meelezen in het dagboek van Robby. Robby is een figuurtje uit een verhalenbundel dat Welzijnszorg gebruikt om jonge kinderen te sensibiliseren voor de armoedeproblematiek. Robby woont in een eenoudergezin; zijn moeder heeft maar een klein inkomen en dat vermindert zijn kansen op velerlei vlakken. Gelukkig heeft Robby goede vrienden die hem steunen.

Dagboek

Robby en diaken Luc Claeys (c) Luc Claeys

Op woensdag 5 maart schrijft hij: “Het is niet eerlijk. Ik mag op school bijna nooit aan de computer werken. Omdat ik trager ben, duwen ze me altijd weg. Zelfs Jeroen heeft geen geduld wanneer ik een keer aan het toetsenbord zit. Wat denken ze wel? Ik heb thuis geen computer om te spelen of filmpjes te kijken. Hoe kan ik dan oefenen?”

Boek Baruch
Volgende zondag lezen we uit het Boek Baruch. God troost het volk dat gebukt gaat onder verdriet en lijden. “Je hoeft je niet te schamen’, zegt God, “je hoeft je niet te verstoppen, voor mij ben je de moeite waard.” Dat is een mooie belofte van God in deze adventstijd. God is ook werkzaam in onze tijd en in onze samenleving. Elk jaar opnieuw bereiden we ons voor om zijn geboorte te vieren. Dat is geen gewone herdenkingsviering. Integendeel we bidden ervoor dat Hij ook steeds opnieuw in ons hart mag geboren worden. God rekent erop dat wij zijn handen en voeten willen zijn. De teksten zijn dus een oproep om waakzaam te zoeken hoe we mensen met minder kansen nabij kunnen zijn.

Troost
Wie zijn de Robby’s om ons heen? Herkennen we ze en hebben we met hen geduld? Kunnen ze op onze steun rekenen of wimpelen we ze af? Straks wordt Jezus geboren in een stal en zijn boodschap wordt aangekondigd aan herders, mannen die een beetje buiten de samenleving stonden. Laten we deze week bidden om alert te zijn, om zelf te zijn als God, een trooster voor mensen die verdriet hebben en lijden.

Luc Claeys

Juf, ik heb honger

Volgende zondag 2 december 2018 begint de advent; het is voor mij één van de mooiste tijden van het jaar. Ik kijk er geweldig naar uit: het ontsteken van de kaarsen op de adventskrans thuis en in de kerk, het bidden opdat de Heer zou komen, de adventsliederen en de kerstsfeer die het huis in sluipt.
Elk jaar opnieuw geeft de organisatie Welzijnszorg ook die mooie adventskalender uit met gebeden, met een bezinning, een verhaal van een project dat wordt ondersteund. Net als vorig jaar blader ik graag samen met u door deze kalender.

Dit artikel staat ook op de lokale bladzijden van Kerk&leven van de Federatie Tielt-Winge:


Op de eerste pagina staat een mooi gebedje om de advent in te zetten.  Je kunt het eigenlijk elke ochtend van de advent bidden:

Goede God
Laat deze advent 
een nieuwe start zijn,
het beginpunt van mijn inzet.
Open mijn ogen voor wie ongezien blijft.
Open mijn oren voor wie wakker roept.
Open mijn handen voor wie zijn leven met mij wil delen.
Open mijn hart voor oprechte warmte.
Laat deze advent de start zijn
van uw droom voor de wereld.
Amen.

De vereniging Welzijnszorg vestigt dit jaar de aandacht op de gevolgen van kinderarmoede in de schoolresultaten. De slogan luidt: "1 op 5 loopt school in de buitenbaan". We zullen er in de vieringen en in onze adventsbezinning van donderdag 13 december om 20:00 uur in de Sint-Joriskerk van Winge wat meer over vertellen. Noteer alvast deze datum in uw agenda.
Kinderen uit gezinnen in armoede, zegt Welzijnszorg, hebben meer kans op slechtere schoolresultaten, op zittenblijven, op schoolmoeheid. Dat wilt niet zeggen dat ze minder talent hebben. Met hun actie 'Samen Tegen Armoede' wil Welzijnszorg vzw werk maken van gelijke kansen.

Juf Lieze, een jonge leerkracht uit een Gentse school getuigt: "We zien regelmatig dat het middagmaal dat de kinderen meekrijgen de restjes van de vorige dag zijn: een stuk pizza of wat frieten. Het gebeurt ook dat de ouders van kinderen zich komen opwarmen in de schoolgangen. Dat zijn voor ons stuk voor stuk signalen dat er wel eens sprake zou kunnen zijn van armoede in de thuissituatie."
Samen met de tekst uit het Evangelie van deze zondag kunnen we bidden: "Weest dus te allen tijde waakzaam en bidt, dat ge in staat moogt zijn te ontkomen aan al die dingen die zich gaan voltrekken, en stand moogt houden voor het aangericht van de Mensenzoon."

Diaken Luc Claeys

Kleren inzamelen voor het goede doel

Wereld Missie Hulp (WMH) is een christelijke non-profitorganisatie die via het inzamelen van kleding mensen in nood helpt. Een deel van de kleding gaat rechtstreeks naar mensen die het nodig hebben. De rest wordt verkocht en met de opbrengst ervan steunt WMH projecten over de hele wereld. Wens je meer te weten over WMH? Bekijk dan zeker de website: www.wereldmissiehulp.be.

Op de blog van WMH lazen we het volgende over een project in Oeganda:

Adullam Primary School in Mbarara

Goed nieuws uit Oeganda! Dankzij de financiële steun van WMH kan vzw Cunina verder gaan met de renovatie en bouw van de Adullam Primary School in Mbarara (Oeganda).

De Adullam Primary School is een school met 600 leerlingen, waarvan een groot deel weeskinderen. Deze kinderen verblijven permanent op school. Naast onderwijs, krijgen ze er eten, onderdak en medische zorgen.

In 2015 realiseerde Cunina met de hulp van WMH een nieuwe slaapzaal en sanitairblok voor de jongens. Nu is het slaapgedeelte van de meisjes aan de beurt. De bestaande slaapzaal wordt gerenoveerd. Ook wordt er een nieuw sanitairblok gebouwd. Op dit moment moet het water aangeleverd worden per camion, wat veel geld kost. De nieuwe douches en toiletten krijgen een systeem dat voor permanente watertoevoer zorgt via een waterput, watertanks en een waterpomp die wordt aangedreven door zonne-energie.

Breken we in 2018 een record?

Vorig jaar zamelden we in totaal 1500 kg in. Doen we dit jaar beter? We zijn benieuwd.

In november organiseert de federatieTielt-Winge een inzamelactie ten voordele van Wereld 

Missie Hulp. Je kan kleding, schoenen, linnen en dekens brengen:

Vrijdag 16 november:

Bernadette Craeninckx, Binkomstraat 59 in Meensel tussen 09:00-18:00u

Zaterdag 17 november:

Sint-Denijskerk, Halderstraat in Houwaart tussen 17:30-18:00u

Zondag 18 november:

Sint-Mattheuskerk, Binkomstraat in Meensel tussen 08:30-09:00u

Onze-Lieve-Vrouwkerk, Bergstraat in Tielt tussen 10:00-10:30u

Zaterdag 24 november:

Sint-Martinuskerk, Optielt in Tielt tussen 17:30-18:00u

Zondag 25 november:

Sint-Pieterkerk, Kerkstraat, Kiezegem tussen 08:30 – 09:00u

Pastorie Kiezegem, Kerkstraat 12 in Kiezegem tussen 10:00-12:00u

Sint-Joriskerk, Leuvensesteenweg in Winge tussen 10:00-10:30u

Bij het doneren van kledij tijdens deze actie steun je dus rechtstreeks mensen die het nodig hebben!

Alvast bedankt!

Diaken Luc Claeys

De oorlogsweduwe

Homilie van de viering in Sint-Martinus Tielt-Winge: patroonsfeest, zondagsviering, herdenking van de slachtoffers uit beide wereldoorlogen

Sfeerbeelden:

Broeders en zusters,

We hoorden het verhaal van twee weduwen: eentje uit het Oude Testament, ten tijde van koning Achab, de koning van het Noordrijk Israël (871-852 v. Chr.) en eentje in de tijd van Jezus’ leven, in de jaren dertig van het begin van onze tijdrekening: https://dagelijksevangelie.org/NL/gospel/2018-11-11

Als je in de Bijbel het woordje weduwe hoort, dan moet je er altijd denken dat aan een categorie van mensen die totaal aan hun lot overgelaten is: weduwen, wezen, vreemdelingen. Ze waren kwetsbaar, arm en hulpeloos. Als een weduwe geen kinderen had, waarop ze eventueel kon rekenen, dan was ze veroordeeld tot de bedelstand.

Bij deze herdenkingsdag van de beide oorlogen, gingen mijn gedachten naar al die vrouwen uit de beide oorlogen die op een dag de melding kregen dat hun man of zoon gedood waren in de strijd of in een gevangenenkamp. De verhalen uit de eerste wereldoorlog zijn geschiedenis geworden die je nog op tv ziet of leest in boeken. De herinneringen van die trieste boodschap, hoor ik wel nog af en toe in Meensel-Kiezegem van de nu bejaarde kinderen die hun vader verloren: hoe er thuis moest gezwoegd worden om de boerderij verder te zetten, krachtige vrouwen die het beste van zichzelf gaven om het gezin recht te houden en een inkomen te verwerven.

Broeders en zusters, terwijl wij nu straks kransen gaan leggen en eerbetoon brengen aan de slachtoffers van de wereldoorlogen en nadien een aperitiefje drinken, komen er wellicht weer nieuwe weduwen bij: in Jemen, in Oost-Congo, in Syrië, in het Oosten van Oekraïne en op al die andere plaatsen waar gevochten wordt.

Deze week las ik het verhaal van een weduwe uit Syrië.  Ze woont in de Vallei der Christenen, een landelijke regio in Syrië dichtbij de grens met Libanon. Daar helpt de lokale Kerk dankzij de steun van de pauselijke stichting Kerk in Nood (het vroegere Oostpriesterhulp) duizenden families die door de oorlog ontheemd zijn en in uiterste nood verkeren.  Bekijk haar verhaal in de onderstaande video:

Rasha Drazy was slechts 23 jaar toen ze vernam dat haar man Michael gestorven was.  De jonge vrachtwagenbestuurder reed van de Vallei der Christenen naar Damascus. Op een dag werd hij beschoten door een sluipschutter en overleed onmiddellijk. Rasha verloor niet alleen haar jonge echtgenoot, maar ook de financiële middelen om haar familie te onderhouden.  Als moeder van twee kinderen bevond zij zich al in een verschrikkelijke situatie toen het gewapende conflict nog maar net begonnen was.

“We woonden in Damascus, maar we zijn naar Marmarita gevlucht omwille van de dagelijkse bombardementen in de hoofdstad. Slechts enkele maanden nadat we hier toekwamen in 2012, werd mijn man vermoord.”, vertelt Rasha met een blik die doordrongen is van de pijn die ze ondanks haar jonge leeftijd al heeft moeten doorstaan. Haar kinderen Michael en Rachel zitten naast haar. Ze zijn 10 en 8 jaar oud. “Het leven was al moeilijk vóór de dood van mijn man. De kinderen konden niet meer naar school gaan omdat de school gesloten werd wegens de oorlog. We leefden verder van het weinige spaargeld dat we hadden totdat Michael opnieuw werk vond.”

Verhalen zoals deze hoor je in het hele land. De aangrijpende getuigenis van duizenden vrouwen – allemaal ‘Moeders Courage’ – die door de oorlog hun kinderen en echtgenoten verloren hebben. Ze verliezen dan niet alleen hun dierbaarste geliefden, maar ook hun bron van inkomsten voor het gezin.

Meer dan 2000 families krijgen maandelijks noodhulp van Kerk in Nood via het hulpcentrum Sint-Pieter van de melkitische katholieke Kerk in Marmarita. 

“Deze hulp heeft ons opnieuw doen geloven en hoop gegeven,” vervolgt Rasha, “we hebben de Kerk van dichtbij ervaren en dat heeft ons aangespoord om ons meer te engageren voor deze gemeenschap. Ikzelf maak deel uit van het vrijwilligersteam dat de noodhulp voor de ontheemde families in de Vallei der Christenen coördineert”. Terwijl ze thee brengt, vertelt Rasha Drazy dat ze op een dag, in plaats van weg te zinken in wanhoop, besloot om anderen te helpen die net als zij doorheen de ergste periode van hun leven gaan.  “Met de situatie waarin we leven is het moeilijk te weten wat de toekomst ons zal brengen. Dus moeten we zo goed mogelijk van dag tot dag proberen te leven met het weinige dat we hebben. Ik probeer het geloof en de vreugde van dichtbij Jezus te zijn, door te geven aan mijn kinderen. Dat helpt ons om de hoop niet te verliezen in deze moeilijke tijd.”

Rasha die als vrijwilligsters werkt en zich engageert in de nood aan anderen vluchtelingen, is voor mij de arme weduwe uit het Evangelie van vandaag, zij die alles verloren heeft en toch nog van zichzelf geeft aan anderen.

Broeders en zusters, er komt soms kritiek naar de Kerk toe dat we ons inzetten voor die mensen omdat we enkele honderden naar hier gehaald hebben via de humanitaire corridors en dat we ze nu moeten opvangen. Er wordt gezegd dat we het niet aankunnen, er geen geld voor hebben, dat vluchtelingen onze rijkdom vernietigen of dat de opvang van één vluchtelingengezin uit Syrië zelfs het budget van de gemeente zou verkwisten.

Maar, Libanon, een arm land zo groot als vier Vlaamse provincies met 4 miljoen inwoners, vangt 2 miljoen vluchtelingen op: dat is 1 op 2. Jordanië vangt er wellicht een miljoen op. Het land bestaat overwegend uit vluchtelingen: Palestijnen uit de oorlogen in de jaren zestig, Irakezen uit de oorlogen van de jaren 80, Syriërs uit het recente conflict.

Broeders en zusters, het zit in de kern van onze Blijde Boodschap om troost te bieden aan armen en zwakken. Daarom helpt de katholieke Kerk, en met kerk bedoelen we de gemeenschap van gelovigen, oorlogsslachtoffers, vrouwen, weduwen en moeders om hun bijzonder moeilijke situatie te doorstaan.

Het Evangelie van de 32ste zondag roept ons op de herdenkingsdag van WOI op om zich te bezinnen of we in de rol stappen van Schriftgeleerden of weduwen. Treden we in het voetspoor van Sint-Maarten, volgen we Jezus. Dat is de vraag die ons vandaag wordt gesteld.

Luc Claeys p.di.

Herdenken en vieren in november

Op 1 november vierden we het Feest van Allerheiligen en herdachten we overleden vrienden en familieleden. We baden voor hun zielenrust in de hoop op de verrijzenis met Jezus Christus op de laatste dag. Vele mensen bezochten het kerkhof of de gemeentelijke begraafplaatsen van Tielt-Winge. We trokken op Allerzielen met onze camera de gemeente rond om sfeerbeelden te trekken. Op zaterdag 3 en zondag 4 november werden tijdens de vieringen speciaal gebakken Sint-Hubertusbroodjes gezegend. We beschouwen ze al lang niet meer als effectieve bescherming tegen hondsdolheid. We zegenen ze wel om te vragen dat onze Heer ons de kracht zou geven om zorgzaam om te springen met de schepping, de planten en dieren die de mens in bruikleen heeft gekregen.

Opgelet wegens wapenstilstand is er deze week een gewijzigd schema van de vieringen!

32^ste zondag door het jaar

Za 10 nov. Sint-Joris-Winge (!) 18:00 uur Gebedsdienst

Zo 11 nov Sint-Pieter Kiezegem 09:00 uur Eucharistie

Zo 11 nov Sint-Martinus Tielt (!) 10:00 uur Herdenkingsviering wapenstilstand

Missiezondag – 20 en 21 oktober

Eén maal per jaar wordt de steun van alle christenen gevraagd voor het wereldmissiewerk. De collecte van Missiezondag gaat integraal naar de organisatie Missio. Deze zorgt voor de evenwichtige verdeling van de middelen over de bisdommen met de meeste noden. Door uw steun kan de boodschap van Christus wereldwijd uitgedragen worden.

Twee weken geleden stelden we u al een eerste project voor. Vandaag ter gelegenheid van Missiezondag vertellen we u iets over tienermoeders.

SCHENK TOEKOMST AAN TIENERMOEDERS EN HUN KINDEREN

Hoewel de situatie wereldwijd sterk verbeterd is, blijven twee oude kwalen spelen in heel wat Afrikaanse landen. Enerzijds de lage scholingsgraad, anderzijds kindersterfte. In Ivoorkust gaan die twee problemen hand in hand: tienermoeders stoppen met school en hun kinderen hebben onvoldoende toegang tot gezondheidszorg.

De lokale parochie moedigt tienermoeders aan naar school te blijven gaan en ondersteunt hen daarbij financieel.

Tienerzwangerschappen zijn helaas schering en inslag in Ivoorkust. Ironisch genoeg is het verlangen om naar school te gaan een risicofactor in deze zaak. Op het platteland zijn vaak geen scholen, dus verlaten kinderen al gauw het veilige dorp om naar school te gaan in de stad. Ze verliezen zo een deel van hun achterban en veilige omgeving.

TIENERZWANGERSCHAP

Vooral meisjes komen in handen van mensen van slechte wil of verliezen zelf de pedalen. Een (ongewenste) zwangerschap is niet zelden het gevolg. De cijfers van het schooljaar 2016-2017 zijn schokkend: 1 153 meisjes tussen 9 en 14 jaar oud raakten zwanger. Tussen 15 en 18 jaar oud waren dat er  .

GEVOLGEN

De gevolgen van zo’n vroege zwangerschap zijn niet te onderschatten. Enerzijds zijn er lichamelijke en psychologische gevolgen. Anderzijds leggen de zwangerschap en het tienermoederschap een hypotheek op de toekomst. Veel meisjes stoppen immers met school. Ze gaan werken om de kost te verdienen. Jammer genoeg vinden ze geen deftige job, waardoor de inkomsten miniem zijn. Hun kinderen krijgen daarom niet de nodige gezondheidszorg, waardoor het kindersterftecijfer dramatisch hoog ligt.

KERK TER HULP

Worden de tienermoeders verstoten en aan hun lot overgelaten, dan grijpt de lokale kerkgemeenschap in. De parochie van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes van Sangouiné, in het westen van Ivoorkust bijvoorbeeld. Enerzijds waarschuwt zij de meisjes niet iedereen te vertrouwen en ervoor te zorgen dat een tienerzwangerschap hun toekomst niet verwoest. Anderzijds moedigt de parochie tienermoeders aan naar school te blijven gaan. Het is immers de beste belofte voor een mooie toekomst. De tienermoeders krijgen een financieel duwtje in de rug: de parochie betaalt de schoolkosten. Hun kinderen krijgen via de parochie de nodige gezondheidszorg. Momenteel heeft de parochie 25 tienermoeders en hun kinderen onder haar hoede.

HELP MEE

Naar Belgische normen zijn de kosten voor het onderwijs en de gezondheidszorg niet zo hoog. Onderwijskosten schommelen tussen de 110 en de 220 euro per schooljaar. Met slechts 40 euro kan de parochie een jaar lang één baby’tje de nodige voeding en basisgezondheidszorg bieden. Mogen de tienermoeders van Sangouiné op jou rekenen? Steun je hen via MISSIO? Bedankt.

Draag je (extra) steentje bij op de rekening van Missio: BE19 0000 0421 1012. Je kunt ook online een gift doen op de vernieuwde Missio-website: www.missio.be.

Met 7 aan de tafel

We startten met  een ontbijt

Met z’n zevenen waren we op zondag 30 september om te ontbijten en samen te lezen in het Evangelie van de dag. Na een heerlijk ontbijt met fruitsap, koffiekoeken en rozijnenbrood in een hoekje van de Sint-Joriskerk, luisterden we naar het Evangelie van Marcus. Geen eenvoudige taal: in het eerste deel van de tekst spreekt Jezus zeer verzoenende taal over mensen die wonderen doen in zijn naam maar geen strikte volgelingen zijn, “Wie niet tegen ons is, is voor ons.” Het tweede deel van de tekst gebruikt beeldspraak die de wenkbrauwen doen fronsen: “Dreigt uw hand u aanstoot te geven, hak ze af; het is beter voor u verminkt het leven binnen te gaan dan in het bezit van twee handen in de hel te komen, in het onblusbaar vuur.”

Lezen en vieren

Guido las voor uit het Evangelie

Elk van de aanwezigen vertelde wat hen in de tekst had geraakt. Nadien reageerden eenieder op wat hen raakte in het betoog van de medelezers. Onze dialoog werd afgesloten met een gezamenlijk gebed, waarna we met de rest van de parochiegemeenschap samen Eucharistie vierden. De preek van E.H. Paul Schotsmans wierp weer een ander licht op de lezingen van de dag. “De harde woorden van Jezus zijn er om ons erop te wijzen dat wij werkelijk rechtvaardig moeten zijn, zoals priester Fernand Maréchal in Zeebrugge die bijna elke dag bedreigingen ontvangt omdat hij voedsel bedeelt en vluchtelingen opvangt”, zei priester Paul.

Volgende keer  op 30 december

Samen uitwisselen is een verrijkende ervaring

Samen lezen in het Evangelie is een verrijkende ervaring waarbij we van elkaar leren en nieuwe inzichten verwerven. We nemen ons voor om elke keer dat er een vijfde zondag is in de maand, dit initiatief te herhalen. De volgende keer is dat op zondag 30 december om 09 uur in de pastorie van Kiezegem. Nadien vieren we het Feest van de Heilige Familie in de Sint-Pieterskerk te Kiezegem.

Diaken Luc Claeys

Missiemaand

Aankondiging missiemaand 2018

Niet verbonden? Da’s zonde

Oktober is van oudsher missiemaand. Op 21 oktober is het Missiezondag. Daarom zetten we graag de Missio-campagne in de kijker. Die pleit voor meer verbondenheid: in onze eigen gemeenschap én wereldwijd.

Missio wil immers bruggen slaan tussen God en mens, kerk en samenleving, jong en oud én België en Ivoorkust. Beseffen dat je een brug moet bouwen, betekent immers in de eerste plaats dat je erkent dat er een afstand is. Maar in de tweede plaats geef je aan dat die afstand te overbruggen is, niet onoverkomelijk is.

Het campagneland dit jaar is Ivoorkust. Daar werkt de kerk aan vrede en verzoening, als tegengewicht voor de naweeën van twee burgeroorlogen en steeds oplaaiende conflicten. De Ivoriaanse kerk betrekt ook jongeren op hun niveau en laat zich door hen bevragen.

Deze week stellen we u een eerste project voor:

Missieproject: kippenkwekerij

Grootse evenementen zijn aantrekkelijk voor kinderen en jongeren. Dat blijkt niets anders wanneer het op geloof aankomt. Zo’n evenementen bieden hen immers de kans geloofsgenoten te ontmoeten en onder leeftijdsgenoten te praten over geloof. Dat is ook zo in Agboville, een bisdom in het zuidoosten van Ivoorkust.

Het bisdom speelt daar goed op in. Het ondersteunt heel wat activiteiten op kleine schaal en organiseert zelf grotere evenementen op niveau van het bisdom. Het maakt de ontmoetingen des te boeiender, omdat er kinderen uit verschillende dorpen meedoen.

Verplaatsing

Het bisdom Agboville is bijna twaalfduizend vierkante kilometer groot. Dat is bijna even groot als heel Vlaanderen. Om deel te nemen aan activiteiten van het bisdom, moeten de kinderen dus soms grote afstanden te voet afleggen. En daar wringt het schoentje: de verplaatsingskosten zijn te hoog voor de armere families. De parochies zelf hebben onvoldoende middelen om deze families een duwtje in de rug te geven.

Kippen als redmiddel

Maar niemand blijft bij de pakken zitten! Verschillende parochies in het bisdom zochten en vonden hun heil bij …kippen. Ze startten een kippenkwekerij op, om zo zelf inkomsten te verwerven. Op die manier kunnen ze niet enkel de kosten van de parochie zelf dragen, maar ook arme gezinnen ondersteunen. In de Heilig Hartparochie van N’douci draait de kippenkwekerij al op volle toeren.

Maak jouw steun overbodig

De Sint-Carolusparochie van Adzopé wil graag dat goede voorbeeld volgen. Ze hebben een gebouw op het oog om te huren, omdat zelf bouwen te duur geworden is. Eens dat in orde is, kunnen ze kippen aankopen en de kwekerij beginnen. Daarvoor is echter eerst onze steun nodig, want de opstartkosten zijn hoog. Maar eens die gedekt zijn, zal de parochie op eigen benen kunnen staan en kinderen de kans geven deel te nemen aan geloofsactiviteiten in het bisdom. Onze  steun maakt dus eigenlijk steun van buitenaf in de toekomst overbodig.

Klokken luiden voor vrede op 21 september en 11 november

Het aartsbisdom Mechelen-Brussel neemt samen met vele andere bisdommen in Europa, waaronder alle Belgische, deel aan het initiatief om op vrijdag 21 september 2018 alle kerkklokken te laden luiden ter gelegenheid van de internationale VN-dag voor de Vrede.

Aan alle plaatselijke verantwoordelijken wordt gevraagd de kerkklokken te laten luiden tussen 18 uur en 18.15 uur. De diaken en federatiecoördinator van Tielt-Winge heeft ook aan alle verantwoordelijke van de kerken in onze gemeente om 21 september de klokken van onze kerken te laten luiden.

Vlaamse vredesweek

Van 21 september tot dinsdag 2 oktober organiseert Pax Christi Vlaanderen ook de Vlaamse Vredesweek met als thema “Iedereen thuis”. De Vlaamse Vredesweek zet in op een vreedzame samenleving waar iedereen zich thuis kan voelen. Hoe steviger het thuisgevoel, hoe kleiner de kans dat mensen zich uitgesloten voelen en zich afzetten tegen de gemeenschap. Daarom is inzetten op het gevoel ergens bij te horen een belangrijk actiepunt voor Pax Christi om zo de lokale vrede te bevorderen.

Wapenstilstand

Ook op 11 november 2018 willen we alle kerkklokken van ons land laten luiden voor de vrede. En dat om 11 uur ter gelegenheid van honderd jaar wapenstilstand Wereldoorlog I. Tevens wordt gevraagd op die dag om 11.30 uur ook alle beiaarden te laten klinken.

Vieringen op 11 november in het bisdom

Op 11 november om 11 uur heeft namens de geloofsgemeenschap van het aartsbisdom in de Sint-Michiels- en Sint-Goedelekathedraal de eucharistieviering voor de vrede plaats, voorgegaan door kardinaal Jozef De Kesel.

Om 15 uur wordt op 11 november op initiatief van de kerkfabriek in de Sint-Romboutskathedraal te Mechelen de Mis voor Vrede van Karl Jenkins uitgevoerd. Het is een indrukwekkende Mis voor een groot concert, groot koor en solisten. Meer info over hoe kaarten kunnen besteld worden op www.kathedraalmechelen.be.

Tielt-Winge

In Tielt-Winge is er op 11 november om 10:00 uur een gebedsdienst in de Sint-Martinuskerk waarin we de oorlogsslachtoffers van de beide wereldoorlogen herdenken. Na de mis vindt er nog een burgerlijke plechtigheid plaats aan het oorlogsmonument.

Diaken Luc Claeys

Samen in gesprek over het evangelie

Op 30 september nodigen we in de parochiefederatie Tielt-Winge voor de eerste keer uit voor een contemplatieve dialoog. Maar wat is dat eigenlijk? Sim D’Hertefelt van Kerk&leven schreef er een tweetal jaar geleden een artikel over dat het goed uitlegt.

Contemplatieve dialoog is een goede manier om je geloof te verdiepen en om samen kerk te vormen. Ontdek de werkwijze.

Tijdens contemplatieve dialoog wissel je in groep uit over een spirituele tekst. Bijbelteksten (bv de evangelielezing van de zondag) of teksten uit de christelijke contemplatieve traditie zijn hiervoor bij uitstek geschikt.

Contemplatieve dialoog is een goede manier om je geloof te verdiepen en persoonlijk te wortelen. Het is ook een manier om samen kerk te vormen en om te leren luisteren naar het Woord van God, naar de christelijke traditie, naar elkaar en naar je eigen innerlijk. De werkwijze is er specifiek op gericht om ruimte te maken voor luisteren en discussie te vermijden.

Voorbereiding

Om een groepje voor contemplatieve dialoog gestalte te geven heb je 1 of meerdere mensen nodig die één en ander voorbereiden.

De organisator regelt de locatie en verzorgt de communicatie naar bestaande en mogelijk nieuwe deelnemers. Reken op 6 tot 12 deelnemers voor een goed verloop.

Geen vereiste, maar voor minder gekende teksten wel zinvol is dat iemand uit de groep optreedt als inleider. Bij een tekst uit de christelijke contemplatieve traditie kan  bijvoorbeeld een biografische schets van maximum een kwartier nuttig zijn. Of enkele representatieve citaten die de groep laten thuiskomen in de taal van de auteur. De inleider kiest ook de tekst die zal dienen als leidraad voor de contemplatieve dialoog.

Voor de bijeenkomst zelf is een gespreksleider nodig die het verloop bewaakt. De gespreksleider zorgt voor een afdruk van de tekst per deelnemer en voor wat blanco papier en enkele pennen. Voor een vlotte dialoog is het nuttig om de tekstregels te nummeren voor het kopiëren. Zo kunnen de deelnemers straks gemakkelijk naar een fragment verwijzen. Voor groepen die regelmatig nieuwe deelnemers verwelkomen, zijn naambordjes wel handig.

Verloop

Korte inleiding van maximum een kwartier: geen vereiste, maar voor minder gekende teksten en auteurs wel zinvol.

De gespreksleider deelt de tekst uit en legt kort het verloop in 3 rondes uit. Vooral nodig als er nieuwe mensen aansluiten.

Iemand uit de groep leest langzaam de tekst voor. Tijdens de korte stille tijd die daarop volgt, kan je de tekst opnieuw lezen en laten spreken tot je hart. Duid aan welke woorden of zinnen je raken. Kies er 1 uit die je het meeste raakt en noteer eventueel waarom.

Ronde 1: de gespreksleider nodigt elke deelnemer achtereenvolgens uit om te delen welk woord of welke zin je het meeste geraakt heeft in de tekst en eventueel waarom. Niemand is verplicht om iets te zeggen. En je mag ook herhalen wat een ander al zei. De andere deelnemers luisteren aandachtig, maar stellen geen vragen en reageren ook niet. De begeleider zelf is als laatste aan de beurt. Tijdens een korte stille tijd kan je vervolgens noteren wat je persoonlijk geraakt heeft in de eerste ronde.

Ronde 2: de gespreksleider nodigt iedereen achtereenvolgens uit om te delen wat je bijzonder getroffen heeft in de eerste ronde. Welke woorden of zinnen van een andere deelnemer hebben iets bij je opgeroepen? De gespreksleider waakt erover dat ronde 2 geen discussie wordt met wederzijdse kritiek.

Ronde 3: in de laatste ronde gaat de gespreksleider niet meer systematisch het rijtje van de deelnemers af. Wie dat wil, mag zeggen wat hij of zij uit de bijeenkomst mee naar huis neemt, eventueel in de vorm van een kort gebed.

Afsluitend gebed en/of gelegenheid om wat bij te praten, eventueel bij een drankje.

Aandachtspunten

Contemplatieve dialoog werkt het beste in een sfeer van gebed. Om deze sfeer mee te bewaken, kunnen gespreksleiders en deelnemers letten op de volgende aandachtspunten.

Contemplatieve dialoog is geen discussie. Het doel is niet om te zoeken naar dé enig juiste interpretatie van de tekst of om elkaars mening te beïnvloeden. Het gaat erom dat deelnemers voor zichzelf kunnen ontdekken wat hen persoonlijk raakt op dat moment. En om te ontdekken dat dezelfde tekst bij anderen heel andere dingen oproept.

Om de tekst en de bijdragen van andere deelnemers goed te kunnen laten landen in je hart, is voldoende stille tijd nodig: wat langer tussen elke ronde, maar ook kort na elke deelnemer.

Alleen in een context van vrijheid en veiligheid kunnen mensen delen wat hen ten diepste raakt. Dus geen kritiek op elkaar. Wie liever wil zwijgen, mag dat.

De gespreksleider waakt over de tijd en onderbreekt lange monologen tactvol maar kordaat. 

Zijn er nieuwe deelnemers in de groep? Dan is het voor hen vermoedelijk prettig om in ronde 1 en 2 als laatste aan de beurt te komen. Zo kunnen ze eerst luisteren naar de meer ervaren deelnemers.

DELEN MET ARMOEDE ZONDAG 7 OKTOBER 2018

Armoede is een containerbegrip met veel compartimenten; armoede manifesteert zich op verschillende domeinen van ons leven: omwille van verschillende gebeurtenissen (ziekte/ handicap, faillissement, verlies van werk, stuk gelopen relatie, ……) je op bepaalde ogenblikken van je leven zonder financiële middelen vallen.

Dit kan leiden tot een reeks van nefaste neveneffecten:

- geen toegang tot elementaire gezondheidszorg

- ongezonde en onevenwichtige voeding

- geen werk vinden/ geen toegang tot de sociale zekerheid

- geen toegang tot het onderwijs

- uitgesloten uit het sociale leven/ leven in isolement/ geen deelname aan het verenigingsleven

- slechte huisvesting

Op zondag 7 oktober 2018 organiseert beweging.net in samenwerking met Welzijnszorg, ACV Tielt-Winge, CM Tielt-Winge, KWB Winge & Houwaart, KVLV Tielt-Winge (Mama’s depot), KVG Tielt-Winge en de parochies van Tielt-Winge in Huize Hageland een namiddag rond armoede met animatie, sensibilisering en informatiestandjes. Delen met armoede Aanvang: 13:00 uur.

Iedereen van harte welkom

Actie ten voordele van het Mamadepot in Meensel-Kiezegem.

De druivelaar

Tijdens de wijnweekends bezocht diaken Luc Claeys samen met het gezin enkele wijngaarden in Houwaart. Pastoor Andy Penne van Holsbeek deed dat ook in de buurgemeente en hij schreef er een mooi stukje over dat ik met jullie wil delen.

‘Op een zomerse dag ben ik eens gaan kijken naar de druivenkweek van een van onze parochianen. Mooi om te zien. Ook interessant om te horen wat men allemaal aan die wijnstok en aan die ranken moet doen om de zo best mogelijke vruchten te krijgen. Ja, die druiven komen er niet zomaar aan. Er moet heel wat aan gedaan worden maar het resultaat mag er dan ook zijn. In onze streken zijn steeds meer mensen te vinden die druiven telen.

Houwaart (Tielt-Winge)

Evangelie

Steeds meer kunnen we ons dan ook voorstellen wat Jezus bedoelt met de evangelietekst in het vijftiende hoofdstuk van Johannes, verzen 1 tot 8, waar we horen: “Ik ben de ware wijnstok en mijn Vader is de wijnbouwer Elke rank aan Mij die geen vrucht draagt snijdt Hij af; en elke die wel vrucht draagt zuivert Hij, opdat zij meer vrucht mag dragen. Gij zijt al rein dank zij het woord dat Ik tot u gesproken heb. Blijft in Mij dan blijf Ik in u. Zoals de rank geen vrucht kan dragen uit zichzelf maar alleen als zij blijft aan de wijnstok, zo gij evenmin als gij niet blijft in Mij. Ik ben de wijnstok, gij de ranken. Wie in Mij blijft terwijl Ik blijf in hem die draagt veel vrucht, want los van Mij kunt gij niets. Als iemand niet in Mij blijft wordt hij weggeworpen als de rank en verdort; men brengt ze bij elkaar, gooit ze in het vuur en ze verbranden. Als gij in Mij blijft en mijn woorden in u blijven, vraagt dan wat gij wilt en gij zult het krijgen. Hierdoor wordt mijn Vader verheerlijkt dat gij rijke vruchten draagt; zo zult gij mijn leerlingen zijn.…”

De ware wijnstok

Als we zo bij een druivelaar staan, dan kunnen we dat goed begrijpen. Voor ons is Jezus Christus de ware wijnstok. Velen bieden ons leven en voedsel aan maar Hij is de ware ! Hij is voor ons van levensbelang, Hij geeft ons datgene zodat we groeien en vrucht dragen. Aan een afgesneden rank komen geen druiven maar die verdort en uiteindelijk kun je die dorre tak alleen nog maar verbranden. Hij geeft ons leven, Hij geeft ons voedsel, Hij zorgt dat we niet verdorren. Als we met Hem, de ware wijnstok, verbonden leven en ons leven door Hem laten vullen, dan zal ons leven vruchten dragen, mooie en goede vruchten zoals druiven aan de ranken van de ware wijnstok. Als we ons leven op Hem richten en doen wat Hij ons te zeggen heeft, dan zullen we soms ook dingen uit ons leven moeten wegknippen maar het zal ons leven meer vrucht laten dragen en het zal ons meer en meer laten worden zoals Hij ons bedoeld heeft. De eerste bedoeling is niet dat de rank heel lang wordt of dat de rank zoveel mogelijk bladeren krijgt maar dat er vruchten komen. Snoeien dus af en toe en goed…

Zicht op de Houwaartse wijngaarden

Snoeien doet groeien

“Snoeien om te groeien”, zegt men wel eens en zo is het ook in onze vriendschap met Jezus. Soms zal het voelen als verlies maar uiteindelijk is wat wij om Hem wegdoen en achterlaten grote winst. Het beeld van snijden aan de rank lijkt dan ook aanvankelijk op verlies maar hoe groot zijn achteraf de vruchten. We zullen dan echt vruchtbaar voor Hem zijn in onze wereld, in onze concrete situatie. Zovele malen zegt Jezus in dat evangelie dat we “in Hem” moeten blijven. Het “in Hem blijven” zal ons prachtige vruchten laten voortbrengen. Wat houdt het groeien van vruchten in mijn leven tegen ? Door het lezen van de Heilige Schrift, door ons gebed, door het ontvangen van de Sacramenten krijgen we wat we nodig hebben en zullen we steeds meer met Hem verbonden leven. Vertrouw op Hem, blijf in Hem en vraag je regelmatig af of je nog goed verbonden bent aan de ware Wijnstok en in Hem blijft. Zie naar de vruchten !”