maandag 17 april 2017

PALMVIERING in TIELT en TAIZÉGEBED in Brussel

Hosanna hey
Na een paar dagen vakantie in Duitsland met het gezin, startte meteen de Goede Week. Op zaterdagavond 8 april hebben priester Paul Schotsmans en ikzelf enorm deugd gehad aan de viering van Palmzondag in de Sint-Martinuskerk van Tielt. Een tot in de puntjes voorbereide viering met aandacht voor de liturgie van de dag en muzikaal prachtig ondersteund is een goed recept voor een aantrekkelijke eucharistieviering. Dat hoorde ik ook van enkele gelovigen na de misviering. De eucharistie van Palmzondag startte achteraan in de stampvolle kerk met de voorlezing van het Evangelie over de intocht van Jezus in Jeruzalem. Nadien werden de palmtakjes gewijd waarop we met de aanwezige jongeren in processie en met vreugdezang op de tonen van ‘Hosanna hey’ de kerk ingingen op weg naar het altaar, niet nalatend om de palmtakjes die de gelovigen zelf hadden meegebracht overvloedig te besprenkelen met wijwater.

In de liturgie van Palmzondag slaat de sfeer al snel om. Het vreugdevuur dooft wanneer we het lijdensverhaal van Jezus horen. In plaats van een traditionele voorlezing van het Mattheüs Evangelie hoorden we een herwerkte versie met getuigenissen van drie aanwezigen in Jeruzalem: Jozef van Arimathea, Pontius Pilatus en de soldaat aan het kruis. Gelukkig is elke eucharistieviering ook een doortocht naar Pasen en ondanks de zware tekst van het stervensverhaal weten en geloven we dat de Heer leeft en onder ons is. Pasen wenkt…

Taizé in Brussel
Nog sterk onder de indruk van de mooie viering in Sint-Martinus Tielt en de vele aanwezigen spoedde ik me naar Brussel om een Taizégebed mee te bidden. Het was een initiatief van de jeugddiensten van onze Kerkgemeenschap. Een goed en kleurrijke gevulde basiliek van Koekelberg met jongeren uit het ganse land bad mee met de broeders van Taizé en enkele Belgische bisschoppen. In een Taizégebed worden heel veel liederen gezongen met korte teksten, die je al heel vlug kunt meezingen. Telkens wordt er een evangelieverhaal voorgelezen, een voorbede geformuleerd, het Onze Vader gebeden en een stil moment voorzien. Deze keer was er ook een bezinning door broeder Alois, de overste van de broedergemeenschap in Taizé en een kort woordje van onze aartsbisschop, Jozef kardinaal De Kesel.

Broeder Alois, zei dat de gemeenschap op zoek is naar nieuwe wegen van vertrouwen en hoop. Eén van die wegen is het getuigen van de barmhartigheid van onze God.  “De barmhartigheid maakt deel uit van de identiteit van God: God is Liefde”, zei hij. “Jezus wilde ons laten zien dat de tederheid van God er is voor ieder van ons, maar toch in het bijzonder nog meer voor zij die zich verlaten voelen, voor zij die zich van God verwijderd hebben en zij die gekwetst zijn.”

Geven en ontvangen
Wanneer we de liefde van God ontvangen staan we open voor de mooie dingen in het leven zoals bijvoorbeeld de schoonheid van de natuur. Dankzij die ervaringen kunnen we ook ons hart openen voor zij die lijden en naar hen toe stappen. We ontdekken dat ook zij ons iets te vertellen hebben. Het gaat er hem niet alleen om hen te helpen, maar ook naar hen te luisteren en zelfs van hen gaven te ontvangen. Zij kunnen ons zelfs helpen een meer intieme band met Jezus te smeden. We kunnen door hen Jezus dienen.

Broeder Alois verwees ook naar de omwentelingen in onze samenleving en de komst van de vele vluchtelingen en migranten naar Europa. Ook in Taizé worden twee christelijke gezinnen uit Irak, één islamitisch gezin uit Syrië en enkele jonge mannen uit Soedan, Eritrea en Afghanistan opgevangen. Daarover vertelde hij: “Ik houd niet op hen te zeggen dat het God is die hen naar ons toegezonden heeft.”

Om de spanningen en omwentelingen rondom ons de baas te kunnen moeten we een krachtige inwendige beslissing nemen, zei broeder Alois. Voor ons christenen, bestaat ze daarin, dat we ons onderdompelen in de Blijde Boodschap van het Evangelie. Het geloof, het vertrouwen in God, kan geen kleine werkelijkheid zijn aan de rand van ons bestaan. Het komt erop aan Christus steeds centraal te plaatsen in ons leven. Dat is de mooiste opdracht op weg naar Pasen! Om ons te sterken moeten we durven vertrouwen in de kracht van de heilige Geest, zelfs al is Hij onzichtbaar. Hij is er toch in onze harten en in de wereld.

Het enthousiasme in de kathedraal en de blijdschap die de aanwezigen uitstraalden, waar onder vele jongeren, gaven me weer kracht om verder te gaan. Het is een aanzet om ook in Tielt-Winge te blijven geloven in een Kerk die levenskrachtig is en veerkracht heeft.

Diaken Luc Claeys


Foto’s met toelating van en dank aan © Koen Van den Bossche

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Dank u wel voor uw reactie. Van zodra ze is nagelezen en goedgekeurd, zullen we ze publiceren.